Ioannis Vaticinium obitus, et exequię 48 Particula Tertia
Ioannes canis rugisque senilibus albam
Ornarat faciem, meritis ornatior amplis,
Et senium diri oppressit violentia morbi
Iamque dolor laterum fragiles consumpserat artus
5 Parcarumque diem senior cernebat adesse.
Advocat ergo greges hominum iam morte propinqua.
Quos proprius stantes lacrymis affatur obortis:
"Chara mihi soboles, animę pars intima nostrę,
En me fata vocant, oculis ac denique vestris
10 Subtrahor et Stygię persolvo debita morti.
Nunc igitur vidui solertem querite vobis
Pontificem, Sophia et vitę integritate potentem.
Vos mihi aspectu dulcis tueatur Iesus.
Ne ve salus vobis vitę, neu copia rerum
15 Desit: ager pinguis, pecudes sint ubere pleno.
O mihi si Dominus stellantes annuet arces,
Quantum vos precibus, quantoque favore iuvabo;
Vos etiam nostri memores estote precantes.
Hortor ut ignito nexo vivatis amore,
20 Quo succensa Deo proles ęquęva parenti
84v Huc humilis venit mortalesque induit artus
Crudeli ut lapsum repararet funere mundum. 50
Cernitis ut fragilis tenuique similima rori est
Vita hominum, ut violis citius pretervolat albis.
25 Annis heroes vivebant millibus olim,
Ceu prisce referent Hębręa volumina legis,
Tandem completis effluxit cursibus aetas; *
Fluxerunt reges quorum orbis sceptra timebat.
Quare agite, ad placidam cęlo properate quietem
30 Vosque parate mori: Lachesis fatalia vertit
Fila manu et penitus vivis excedere oportet."
Sic ait, hinc vates casum pręnunciat urbis:
"Post vestra exurgent sceleratę sęcula gentes
In quas irata exercebunt numina pęnas;
35 Quin Sythicus miles Traguri dominabitur urbe,
Męnia disiiciat captosque abducet alumnos; 52
Post longum vero exilium patria arva revisent
Constituentque novas arces et męnia circum,
Martiaque arma geret genus insuperabile bello."
40 Lassus erat lingua et defecit spiritus ori.
Tunc omnes aula turbas exire benignus
Obsecrat extremumque valere gementibus edit.
Binos dumtaxat vita fugiente sodales
Adiunxit coramque parens adsistere iussit.
85r 45 Dein se divinis commisit mentibus orans:
"Christe salus hominum et generis custodia nostri,
Adami duros quondam miserata labores,

-- 14 --

Parce meo sceleri et patrata piacula mitis
Ablue; namque tuum violavi crimine numen.
50 Huc propera extremoque meo succurre labori
Tentando ne me superet Cotyceus anguis.
Excipe nunc animam terraena mole solutam
Inque Syona refer si factis digna reposco.
Huc ades et virgo, Aligerum stipata catervis,
55 Obvia, mitratique senes quos regia cęli
Iam tenet ęternaque Dei qui luce nitetis."
Orarat pręsul, gemuit tum corde subimo *
Seque superposuit spinosis vepribus, inquam,
Vepribus, ut quondam consueverat ipse locari,
60 Oscula libabatque cruci Mariamque vocabat
Auraque vitalis frigentia membra reliquit. 54
Scilicet extinctum passim lamenta sequuntur
Infaustusque hominum occupat ora tumultus. *
Atra incedebat gemebundus veste sacerdos.
65 Hunc florens ętas, hunc flebat cana senectus,
Matronę lacerare genas et pectora palmis
Tundere et admistam lacrymis depromere vocem
Devoteque Deo castissima corda puellę
85v Fletibus urgebant tepidis exangue cadaver.
70 Quum tristes tandem lacrymę et lamenta quierunt,
Asparagis, duro educantur membra cubili,
Per totum lacera et multis livoribus atra
Et pia funebri lavit ratione cadaver
Fonte manus pulcrisque ornavit vestibus illud.
75 Confestim Pariam Ioannes fertur in ędem.
Quem feretro impositum sacri venerantur honesto
Presbyteri et feretro astantes solemnia dicunt.
Testudo templi rutilat funalibus alta
Thuricremisque calent solemnes ignibus arę,
80 Spargitur ast aliis lustrali flumine corpus,
Effundunt alii violas, et candida circum 56
Lilia, vel capulo plorantes oscula figunt.
Divus adhuc media tumulandus in ęde iacebat,
Quum varii ęgrorum cernuntur in ordine motus:
85 Lincea Ioannes donavit acumina cęcis,
Ast alibi turbę solidantur membra trementes;
Cernere erat volucri claudos concurrere gressu,
Erumpunt Stygii ex obsessa gente Leones
Et strepitu repetunt Phlegetontia regna fugati;
90 Hic multi festo miscebant gutture cantus
Pro donis Christo grates referendo receptis.
Vesper erat, iam iamque cadebat opaca Polo nox;
86r Condere pontificem gellida tellure parabant
Vittatusque aris renovat funalia cętus
95 Percutiturque hymnis iterum lugubribus ether.
Est locus excelsa Laurenti pulcher in ęde
Damiani et fratris casta altaria Cosmę; *
Respicit hunc Titan, medio quando Axe laborat.
Hic cinis illatus terrę nutricis in alvum
100 Clauditur, et secto decoratur marmore tumba, *
58 Et tumbę inscribunt: "Ioannes Romula proles
Hac iacet Antistes Traguri Sanctissimus urna."