Unusquisque fortunae suae faber. *
Et bibis, et totas scortaris Naevole noctes.
Et nitet unguentis deliciosa cutis.
Nec pudet, ut vinum deferbuit, inter amicos
Conquerier, quod res sit tibi curta domi.
Cum pater argenti moriens legarit, et auri
Quod tibi, quod poterat furibus esse satis.

-- 124 --

Non ita Fabritius Proculi, qui pauper in arma,
Ivit, et ingentes nunc agit inter opes,
At novitas damno est, nec enim Scaurosque luposque
Nec numerat longo stemmate Scipiadas.
Tolle suas artes. Tu desinis, incipit ille.
Fortunae faber est Naevole quisque suae.