Candide Darsa tibi quae pauca notavimus infra,
Illa velim, iuvenum turba diserta legat.
Euge, pape, pulchre, recte, quaeque ampla soletis
Verba dare, haec vobis cuncta remitto libens.
Quae spetiosa licet, tamen, ut vanissima ridet
Maeonius vates, et πτεροέντα vocat.
At seu liba Mihi Iani venere Kalendis,
Sive datur veteris plena lagena meri.
Inde fluit venae carmen melioris, et inde
Plectra quatit Paean, et mea Musa canit.

*
Qui dedit alfa meo, dabit ω simul ille libello.
Spero equidem, et mecum Rhamnia Tuscus eques.

-- 126 --

Et dabit genium, nomenque in saecla futurum.
Interea pueris utile crescat opus.

De Stephano Poloniae Rege. *
Non currus, nec equi, florentesve aere catervae,
Non cita velivolo classis in Ionio.
Non quae sceptra manu gemmis distincta feruntur
Non qui sublimi vertice fulget apex.
Quid multis? Non argenti, non fossilis auri
Gleba ferax, reges, fidave regna parant.
At pia vis animi, et Divum clementia donum,
Et mens nulla malis icta libidinibus.
Consiliumque sagax seu te gravis alea Martis,
Seu magis alliciat pacis alumna toga.
Et quae sola super virtutes eminet omnes
Lapsa polo in terras aurea Relligio.
Talis Hyperboreum Stephanus Rex victor ad axem
Rem gerit, et Moschum sub ditione premit.

De Alfonso Ferrariae Duce.
Nec Lernaea palus, Tusci neque pugna latronis
Nec fera, nec volucris, nec tria colla canis,
Alcidem fecere Deum, nec Victor ab Indis
Agmen agens Liber venit in astra pater.
Nec geminos fratres (Ledae genus) ob bene gesta
Bella, ferunt epulis accubuisse Iovis.
Altius est, quod iure polum sibi vendicat ipsum,
Nec sinit eorum fortia facta mori.

-- 127 --

Illibata fides animi, robustaque virtus,
Et patriae in sancto pectore dulcis amor.
Et servare hominem, quem possis perdere, et orto
Sole novo caste templa subire Deum.
Fortunamque pati generoso pectore, sive
Candida, seu vultu turbidiore venit.
Talis ad Eridani ripas satus Hercule magno
Iura dat, et reges aequat Alonsus avos.

In imaginem eiusdem a Titiano expressam.
Hospes uti noris qui sim duo carmina dicam.
Plura loqui vetuit nam Titiana manus.
Mi pater Alcides, et avus de gente Valesa,
Maximus hic regum, Dux erat ille ducum.

De sacello virginis Rosarii, quod Rhacusae constructum est n. 1594.
Saxa humeris plebs vectavit, et aemula laudis
Nobilitas plena contulit aera manu.
Hinc tibi devotum surgit Regina sacellum,
Et quae thure calet, spirat et ara rosam.

Laudatur Petrus Vellia. *
Vir recti, iustique tenax par omnibus unus,
Quos sublime volans fama iacere vetat.
Et licet rarus nostra spectetur in urbe,
Unus, et hic rarus Vellia Petrus erit.

-- 128 --

Vellia clarus avis, et regis cura Philippi.
Vellia dulce decus, praesidiumque meum.
De quo multa velim si dicere, multa supersint,
Et Latio dignum carmine crescat opus.
At nunc illa mihi tam multos culta per annos
Musa parum vati spirat amica seni.
Nec faciles numeros, nec splendida verba ministrat
Ergo iacent laurus, et mea plectra silent.
Quod superest, velum Timantis conteget illa,
Quae nequit artificis pingere lassa manus.

De Theriaca Rochi Pharmacopaei.
Cum subit Europae vectorem Phaebus, et aura
Prima repeti necdum Sirius urit agros.
Icta cadat gemino iam tum tibi vipera cultro
Parva caput fulvis caetera picta notis
Caetera praestiterit solers prudentia Rochi.
Seu sint orta domi sive petenda foris.
Scilicet, ut nullis prosint aconita novercis.
Gustet et innocuas Regia mensa dapes.
Quid mihi livor iners, quid tantum pristina iactas
Saecula? nulla sua tempora laude carent.
Floruit Hippocrates quondam, fuit ampla Galeni,
Et fuit Andromachi gloria rara senis,
Vera quidem, verum priscos anteire videtur
Rhochus αλεξικάκου conditor antidoti.

De Caecilio, et Nicolao pueris illustri loco natis.
Extremus labor hic tandem promissa reponet
Qualiacunque meo carmina Caecilio.

-- 129 --

Ille meis dignus numeris puer, illius in me
Extat amor, multis cognitus officiis.
Accedit Nicon puer alter, at ambo diserti,
Ambo pares cultis ludere versiculis.
Et licet inclinet victoria, vincere nollet
Alter in alterius sedulus obsequium.
Dicas ex uno nido prodisse columbos.
Mutuus usque adeo pectora vinxit amor.
Talis amor magnum Pyladae coniunxit Orestem.
Talis et unanimi Thaesea Perithoo.
Surge age Musa potens, victurisque insere chartis
Hoc lepidum, et vere Dulce sodalitium.

Qui sanguisugam parvulum insectum vocat
Galli Lycorin rectius vocaverit.
Namque ut petenti basium dedit seni,
Hirudo qualis e lacunis Africae
Sugit misello puriorem sanguinem.

De Laevino poeta.
Quaerebam, quare Laevini Musa poetae
Tam sublime volet quam mea serpat humi.
Cum mihi, qui praesens aderat, Lucretius inquit
Heus bone tu vappam, nectar at ille bibit.

De Gregorii Budislavii libello, cui titulus Nestor.
Qui Pylon antiquam tenuit, qui Pergama vidit
Capta manu, vixit qui tria saecla senex.
Quinque graves regum solitus componere lites,
Iam cinis est, et vix nomen inane manet

-- 130 --

At manet, et nullo morietur Nestor in aevo
Ille Budislavi cura, laborque mei.
Nimirum quae longa dies fert omnia secum,
Haec eadem ingeniis nescit obesse dies.

Cum face misisti puerum Roberte precatus,
Ut veniam ad caenam, quae tibi recta domi est.
Non veniam quare, rogitas? quia militis Auli
Audire insulsas non libet historias.
Nam medium rebus sese plerumque gerendis
Ingerit, et pugnas, et sua bella sonat.
Narrat et ut Medices laevum crus concidit ictus.
Dum ducis ad dextrum militat ille latus.
Praeterea quo quisque loco rem gesserit aeque
Iactat, et ante alios impiger arma movet.
Mox bibit, et vino montes, et flumina pingit,
Et quae prona via est, aspera quaeque situ.
Omnia vera quidem, sed dum conviva recumbo,
Adde merum, et pacem rebus inesse sine.

De urbe Rhacusa ab egregio pictore expressa.
Hoc quodcunque vides hospes, quae magna Rhacusa est.
Expressit paucis ingeniosa manus.
Virginis hoc templum est, haec ingens Curia patrum,
Hic pius aurata Blasius arce sedet.
Hic saliunt vivi latices e virgine cruda.
Excipit hic cives area lata suos.
Hinc pater Hispanus, pater illinc astat Etruscus,
Proxima sorte tenet templa pudica soror.

-- 131 --

At qui de niveo stat marmore Gallicus Heros,
Pacatum fertur restituisse mare.
Huius ab adverso surgit Doctore Camillo,
Et tot discipulis nobile gymnasium.
Dive senex nostrae spes, et tutela salutis.
Annue, et haec populo fac rata vota tuo.
Sit bona libertas, sit pax, sit copia frugum.
Cur ego parva petam, si dare magna soles?

De Gymnasio Connimbricensi a Ioanne Rege exstructo.
Cernis, ut illa vetus regum Connimbrica sedes
Ante alias urbes exserat una caput?
Nam cum fida diu templis suspenderit arma,
Aonidum lucos, et iuga summa colit.
Hic Academiae, hic sunt loca nota Lycaei,
Hic schola constructis inclyta porticibus.
Instat et ipsa sibi laudis studiosa iuventus:
Interea docta laurea fronte viret.
Adsit Aristoteles, doctas miretur Athenas,
Et locus hic dicat plus pietatis habet.
Adsit et interpres Divum Cumaea Sibylla,
Plena Deo vates ore futura canat.
Donec Monda maris vicini excurret in undas,
Stabit Ioannis nobile Regis opus.

-- 132 --