Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].
Epigrammatum libellus ad Ioannem Darsam honestissimum adolescentem.
Candide Darsa tibi quae pauca notavimus infra, Illa velim, iuvenum turba diserta legat. Euge, pape, pulchre, recte, quaeque ampla soletis Verba dare, haec vobis cuncta remitto libens. Quae spetiosa licet, tamen, ut vanissima ridet Maeonius vates, et πτεροέντα vocat. At seu liba Mihi Iani venere Kalendis, Sive datur veteris plena lagena meri. Inde fluit venae carmen melioris, et inde Plectra quatit Paean, et mea Musa canit.
*
Qui dedit alfa meo, dabit ω simul ille libello. Spero equidem, et mecum Rhamnia Tuscus eques.
De Stephano Poloniae Rege. *
Non currus, nec equi, florentesve aere catervae, Non cita velivolo classis in Ionio. Non quae sceptra manu gemmis distincta feruntur Non qui sublimi vertice fulget apex. Quid multis? Non argenti, non fossilis auri Gleba ferax, reges, fidave regna parant. At pia vis animi, et Divum clementia donum, Et mens nulla malis icta libidinibus. Consiliumque sagax seu te gravis alea Martis, Seu magis alliciat pacis alumna toga. Et quae sola super virtutes eminet omnes Lapsa polo in terras aurea Relligio. Talis Hyperboreum Stephanus Rex victor ad axem Rem gerit, et Moschum sub ditione premit.
De Alfonso Ferrariae Duce.
Nec Lernaea palus, Tusci neque pugna latronis Nec fera, nec volucris, nec tria colla canis, Alcidem fecere Deum, nec Victor ab Indis Agmen agens Liber venit in astra pater. Nec geminos fratres (Ledae genus) ob bene gesta Bella, ferunt epulis accubuisse Iovis. Altius est, quod iure polum sibi vendicat ipsum, Nec sinit eorum fortia facta mori.
In imaginem eiusdem a Titiano expressam.
Hospes uti noris qui sim duo carmina dicam. Plura loqui vetuit nam Titiana manus. Mi pater Alcides, et avus de gente Valesa, Maximus hic regum, Dux erat ille ducum.
De sacello virginis Rosarii, quod Rhacusae constructum est n. 1594.
Saxa humeris plebs vectavit, et aemula laudis Nobilitas plena contulit aera manu. Hinc tibi devotum surgit Regina sacellum, Et quae thure calet, spirat et ara rosam.
Laudatur Petrus Vellia. *
Vir recti, iustique tenax par omnibus unus, Quos sublime volans fama iacere vetat. Et licet rarus nostra spectetur in urbe, Unus, et hic rarus Vellia Petrus erit.
De Theriaca Rochi Pharmacopaei.
Cum subit Europae vectorem Phaebus, et aura Prima repeti necdum Sirius urit agros. Icta cadat gemino iam tum tibi vipera cultro Parva caput fulvis caetera picta notis Seu sint orta domi sive petenda foris. Scilicet, ut nullis prosint aconita novercis. Gustet et innocuas Regia mensa dapes. Quid mihi livor iners, quid tantum pristina iactas Saecula? nulla sua tempora laude carent. Floruit Hippocrates quondam, fuit ampla Galeni, Et fuit Andromachi gloria rara senis, Vera quidem, verum priscos anteire videtur Rhochus αλεξικάκου conditor
De Caecilio, et Nicolao pueris illustri loco natis.
Extremus labor hic tandem promissa reponet Qualiacunque meo carmina Caecilio.
Qui sanguisugam parvulum insectum vocat Galli Lycorin rectius vocaverit. Namque ut petenti basium dedit seni, Hirudo qualis e lacunis Africae Sugit misello puriorem sanguinem.
De Laevino poeta.
Quaerebam, quare Laevini Musa poetae Tam sublime volet quam mea serpat humi. Cum mihi, qui praesens aderat, Lucretius inquit Heus bone tu vappam, nectar at ille bibit.
De Gregorii Budislavii libello, cui titulus Nestor.
Qui Pylon antiquam tenuit, qui Pergama vidit Capta manu, vixit qui tria saecla senex. Quinque graves regum solitus componere lites, Iam cinis est, et vix nomen inane manet
Cum face misisti puerum Roberte precatus, Ut veniam ad caenam, quae tibi recta domi est. Non veniam quare, rogitas? quia militis Auli Audire insulsas non libet historias. Nam medium rebus sese plerumque gerendis Ingerit, et pugnas, et sua bella sonat. Narrat et ut Medices laevum crus concidit ictus. Dum ducis ad dextrum militat ille latus. Praeterea quo quisque loco rem gesserit aeque Iactat, et ante alios impiger arma movet. Mox bibit, et vino montes, et flumina pingit, Et quae prona via est, aspera quaeque situ. Omnia vera quidem, sed dum conviva recumbo, Adde merum, et pacem rebus inesse sine.
De urbe Rhacusa ab egregio pictore expressa.
Hoc quodcunque vides hospes, quae magna Rhacusa est. Expressit paucis ingeniosa manus. Virginis hoc templum est, haec ingens Curia patrum, Hic pius aurata Blasius arce sedet. Hic saliunt vivi latices e virgine cruda. Excipit hic cives area lata suos. Hinc pater Hispanus, pater illinc astat Etruscus, Proxima sorte tenet templa pudica soror.
De Gymnasio Connimbricensi a Ioanne Rege exstructo.
Cernis, ut illa vetus regum Connimbrica sedes Ante alias urbes exserat una caput? Nam cum fida diu templis suspenderit arma, Aonidum lucos, et iuga summa colit. Hic Academiae, hic sunt loca nota Lycaei, Hic schola constructis inclyta porticibus. Instat et ipsa sibi laudis studiosa iuventus: Interea docta laurea fronte viret. Adsit Aristoteles, doctas miretur Athenas, Et locus hic dicat plus pietatis habet. Adsit et interpres Divum Cumaea Sibylla, Plena Deo vates ore futura canat. Donec Monda maris vicini excurret in undas, Stabit Ioannis nobile Regis opus.
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.