Et erit sicut arbor plantata, et c. ex primo Psalmo. *
Qualis ad Eridani ripas, et nota fluenta
Luxuriat patulis populus alba comis.
Et seu bruma nives spargit, seu Sirius ardet,
Illa sub irriguo margine laeta viret.
Tempestiva suis desudant succina ramis,
Et folia autumni frigore nulla cadunt.
Stant virides circum salices, stant gramina laeta.
Et sonat argutis amnis arundinibus.
Talis et ille mihi vir sit, qui mente, animoque
Audet adire Deos, et penetrare polum.
Et videt id, quod non homini licet, et super astra
Vectus olor liquida carmina voce canit.
Inde locum, lucet Phoebus qua parte serena,
Et Zephyri spirat mollior aura, legit.
Concilioque Deum fruitur novus incola coeli,
Scilicet, et nobis rite vocatus adest.
Non ita, quos scelerata fames invasit habendi,
Et quibus unus amor ire per omne nefas.
Illos ira Iovis vindex ulciscitur, illos
Et Stygis astra palus, et vada coeca manent.

-- 114 --