De Gastone Foxaeio. De Deo, et animorum immortalitate, et praemiis, et poena.
Scire libet paucis, quae rerum arcana revolvens
Explicuit septem Gasto voluminibus.

-- 115 --

Et quae tot vates, et tot cecinere Sibyllae,
Hi Solymis, illae colle Sub Albuneo.
Est Deus, est inquam Deus unus, et omnis in ipso,
Omnium et ipse parens, omnium et instar agens.
Praeterea illius spirat de numine sancto
Aura lenis tardis insita corporibus.
Quae simul infusa est, et nunquam desinit, et cum
Deserit exanimum corpus, in astra redit.
Hic merces sua cuique et vita digna peracta
Stant exquisito praemia iudicio.
Atque aliquis geniis mixtus faelicibus ora
Ora Dei summi iam propiora videt.
Contra alius stat luce procul. lex nulla nocenti
Durior, aut gravior poena venire potest.
Haec senior Gasto. tu vero nunquid Aquinas,
Nunquid habet melior Scotus, amice doce.

-- 116 --