Gregorii XIIII. Pontificis Maximi ex Sfondrata gente Epitaphium ad Camillum Senensem.
En quo spes hominum? vidisti docte Camille,
Quam cito ver abiit, quam cito venit hyems?
Nam quae stabat heri late porrecta sub auras,
Populus excisa est, et sine fronde iacet,
Grata nec est pecori, pastor nec cessat ad umbram,
Dulce nec e ramis pendula garrit avis.
Quaeque tibi e tenui nectebat fronde corollas,
Nais abit. iam non gratus, ut ante, locus.

-- 217 --

Ecce Padi ad ripas truncum complexa Cremona
Liquitur in lachrymas, auget et amnis aquas.
Carmen et incidit dignum, quod crescet in aevum.
Crescat, et hoc veri nescia turba legat.
Qui miratur opes, et regnis fidit opimis,
Arboris excidium viderit ille meae.