Marci Rhanniae Rhacusani Archidiaconi Epitaphium
Faelices animae, seu vos plaga lucida caeli,
Seu nemus Elysium, mollis et umbra tegit.
Dicite, quas sedes, aut quae levis insilit astra
Rhannia; ut acceptus venerit ille Iovi?
Nam quae summa viri virtus, quae cura decori,
Quae pietas, et qui relligionis amor,
Omnia promittunt nobis faelicia, certe
Non ea de nihilo spes bona corde sedet.
At desiderio dulcis tabescit alumni,
Et velut ad nati busta Rhacusa gemit.
Intempestivi gemitus, da serta iacenti,
Quisquis es, et plena lilia sparge manu.
Nam modo mortalis mortalia ridet, et alta
Quale novum Veneris sidus, ab arce micat.

-- 229 --