Praecipue, cum daemon illos adhuc vehementer decipiat, nec permittit, ut superstitiones suas et cultum idolorum adhuc adaequate deserant. Moribundis escam et similia offerunt, ut consanguineis mortuis deferant et eos ad se invisendum venire faciant. Idola multa habent occulte, pauci tamen ea confitentur. Quod constat illos pro priori habuisse, sunt plerumque ista: habebant idolum serpentem magnum duarum ulnarum, qui 104 minime nocere solitum, ex quo omnia expiscabantur ventura, diabolus per illum loquebatur, alium diabolum medicum et omniscium, alium, qui pluvias causabat, alium, qui somnium impedibat, alium, qui intestina extrahebat, alium, qui pueros enecabat, habebant et serpentes familiares in domo et lapides, quos, cum domi habebant, credebant nil mali sibi posse evenire. Habebant et alios faunos in montibus et sylvis habitantes ingentis staturae sylvestres homines, quos Tetsani vocabant, qui praetereuntes inimicos mactabant. Et uxores horum faunorum, quas Vribi appellabant, quae infantes puerosque interficiebant. Ut apparet ex dictis illorum praecipuum deorum solem credebant ac lunam eius matrem. Ideo, dum saltabant tempore plenilunii, circulum formabant, eidemque veneratione cum magna circumsaltitabant, sic, quando ibant ad pugnam aut perditam rem recuperare desiderabant, lapides adorabant et serpentes invocabant. Erat et illis deus Cano, quem dicebant in arborem conversum, alium habebant, quem vocabant Tereguari 105, quem dicebant dominum subterraneum; eum lupum credebant, qui homines mactaret. Insufflabant etiam lunam in suo cursu initiantem, petebant ab illa aliquas res, insufflabant etiam et iaciebant sagittas adversus cometam eum pro deo habendo. Offerebant daemonio sagittas in praeruptis montium, ut cervos et similia animalia multa iacularentur. Comedebant certam herbam, quam Juiri 106 vocant, ut multas feras capere possent, ut scire possent res multas, et praecipue, ut ad libidinem incitarentur. Credebant in somnia, et animas post mortem inisse 14 in paradisum, quem Osimachiqui 107 appellitabant, ubi 108 dicebant illos ludere et saltitare. Et hi sunt plerique errores, quos antiquitus tenebant, hi laquei, quibus diabolus irretitos fovebat. Infantes, quos cum longis intestinis videbant nasci, daemonio offerebant, timebant enim, ne aliquid mali consanguinitati accideret. Sic vivebant ad instar caecorum, servientes cupiditatibus et malis suggestionibus daemonis.