Ut rationem tibi exponam Operis huius Lector adverte: Sanctum Caietanum Ordinis Nostri Institutorem, cum summo fuissem semper prosecutus affectu; eumque non aliter quam Patrem amantissimum colerem;

institui pro devotionis meae argumento, uno aut altero ipsius facto ad carmen reducto, metrice celebrare: meque tamdiu haec vis tenuit, ut citra meam primam intentionem, (nunquam enim putabam, me aut tantum in hac facultate posse; aut tantum temporis pangendo carmini superfuturum) totius vitae ipsius seriem ad numeros revocaverim. Distributo in suas partes Opere, Septem Libris distinctum tibi exhibeo: quorum septimus Epigrammata continet; sex primis Thieneidem formavi: imitatus Authores Aeneidos, Thebaidos etc. et quamvis in carminis venustate et elegantia, ita ab unoquoque horum absim, ut illis nullo modo sim conferendus; materia tamen seu obiecto, ita eos excedo; ut mihi plane comparandi non sint. Quis enim Christiano vere Heroi Caietano, ab ipsis decantatos Gentilium Heroes audeat comparare? Heroes dicuntur, quos praecelsa animi vis, rerumque cum virtute gestarum summa gloria, reliquis hominibus excelsiores, et laudabiliores effecit: quibus vero nominis huius excellentia verius attribuenda erit, quam his, quos Dei Ecclesia, publicae venerationi, et imitationi proposuit: quod nunquam faceret, nisi in eis heroicum Christianae et verae virtutis gradum, naturam omnem

excedentibus signis, agnosceret. Constat ergo me in obiecto seu materia antecellere eos, qui carmine prosequuntur, quos de Caelo revelata sanctitas non commendat. Imo nec vere Heroes dixerim, quos vetus Poesis extollere laboravit: quamvis enim illi aliqua virtute conspicui, communem fortunam excedere visi fuerint; eam tamen gloriam aliis vitiis, quibus scatebant, obscurarunt. Fuit Virgilianus Aeneas pietate insignis, sed fidei datae violator, ob Didonem derelictam. Papiniani Fratres, superbi, et inexorabiles. Homericus Achilles quantum praestabat fortitudine, tantum saevitia vilis et exosus fuit. Bellicum robur aemulorum Principum describit Pharsalia: sed eorum vitia quis ignorat? Romanorum Ducum animos in bello Punico recenset Silius: sed non sine labe virtutis. Fabium quem Graeci, et Latini extollunt, procul est, ut existimetur integrae fuisse virtutis, qua quivis Caelo adscriptus Christianus Heros effulsit. Absolverit tandem in aliquibus suam imaginem virtus; sed ea alia non fuit, nisi aut fastu turgida, aut aemulatione livida, aut gloriae vanitate languida, aut animi mutatione inconstans, aut denique verae gloriae, quae Deus est, ignoratione caeca. Vides ergo quanto digniorem Epico

carmine Heroem describendum suscepi.