Te peragit. Poteras censeri, haec abforet, insons.
Se totam tibi, cum signis, legionibus, armis,
Patria commisit: fers tecum publica gentis
Votaque, fortunasque: et tanto in cardine rerum
Est aliquid, quod securum immemoremque pericli
Praetereat? Fraus implicuit nil tale verentem?
Implicuit meritò. Nam cur, contingere quidquid
Fas foret, haud animo veritus? Quid luce volutas
Consilij? Quaenam vel noctu somnia cernis?
Ambiguum si Martem agitans non omnibus horis
Furta inimica, dolos, caecamque vnde vnde times vim?
Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque
Ingeminat Ratio. Bellum, irreparabile bellum
Prae manibus: saeui circumstant vndique casus
Nulla fides rerum. Quid tu? Cum cominus hostis
Irruerit, laterique auidum iam iam imprimet ensem;
Loricam circumspicies? Ni pugna paratum
Inueniat; sternere miser, flebisque sub ipsam
Plùs pauidus tantò medij certaminis horam;
Ante tubas quantò fueras securior. Omnis
Improuisa Mali species violentiùs vrget,
Magnaque vis subitis est casibus. Ipse tumultu
In trepido Sapiens, cui peruigil vsque Futuri est
In speculis animus, qui sedulus omnia secum
Disposuit, vix non titubat, componere gressum
Vix meminit pugnantis, et arma obuertere contra
Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
Arma, locum teneat. Sententia Socratis aptè
Huc facit: impacto colaphi qui saucius ictu, (a)

Previous paragraph

Next paragraph