(Vsque adeo infandis iocus est saeuire tyrannis)
Antoninorum postremus in ordine Caesar.
Nempe hilari dum festa natant conuiuia luxu:
Mollibus in sertis, nardique liquoribus omnis
Dum coma: certantesque hinc Ars, hinc Copia Mundi
Vectigalis opes, elementorumque coactas
Vndique delictas mensis inferre laborant;
Ecce per aduersas media in triclinia portas
Horribiles pardi, formidandique leones
Irrupere. Metus foribus simul irruit amens,
Et tremor, et gelidus circùm praecordia torpor.
Versa loci facies: fit mortis arena, theatrum
Laetitiae: attonitis labuntur pocula dextris,
Immotaeque rigent fauces. Saturanda Ferarum
Ingluuies, rapidum funus, viuentia busta
Ante oculos: nusquam effugium: subijsse recentes
Conuiuas, aliamque famem: se pabula: iamque
Armenijs laceros conuelli dentibus artus,
Iam Libycos haerere putant ceruicibus vngues.
Heu trepidae frustra mentes, ignaraque Veri
Pectora! Cum vulsis à stirpe molaribus armis
Dedocti saeuire, emollitique resectis
Vnguibus, innocuas iras pardique, leonesque
Adueherent, solo fremitu, rictuque minaci
Terribiles laruae, et vani simulacra furoris. 45
45. Hac etiam Veri ignarâ e caligine caecus
Non semel ille oritur terror, quem prisca Vetustas
Panicon authoris Panos de nomine dixit,
Attonitas vrbes, vulgique trementia corda
Saepe repentinis rumoribus externantem.
Qualis in armiferâ Rheni statione Quiritûm
Implicuit turmas, vinclis cum fortè solutis, (a)

Previous paragraph

Next paragraph