Strenua se medio tegat in certamine virtus,
Pandere: collatis quoties Mars vndique signis
Incubuit, volitantque hostilia spicula circùm,
Et varij luctus, et plurima mortis imago.
Magnae molis opus. Fortem nam fingere, belli
Dum tantùm timor, et vulgus fòrs audeat, immo
Plùs vulgus, quem sola mouent praesentia, quique
Vix hebetes animi sensus trans obuia mittit.
Ast, vbi consertus pede pes, totâque furit vi
Iam praesens Gradiuus; inexpugnabile robur,
Immotum placidae frontis feruare tenorem,
Non nisi paucorum decus est, quos plebis aceruo
Seposuit, quibus et triplici Sapientia maior
Aetherei nexu chalybis praecordia vinxit.
Sic olim, Idei repetens cum nobile furtum
Hospitis vltrices passim iuraret in iras
Graecia; Dardanidae, tutò inter pocula fortes,
Absentem verbis impunè ferocibus hostem
Vincebant, nemo non Hectore promptior, arma
Nemo piger fremuisse, tubasque inflare loquendo.
Actum de Danais: Iuuenum quot pectora; ahenas
Tot Patriae turres, tot posses dicere Martes.
Hic sibi de geminis paena canebat Atridis:
Hic Telamoniadem, septenis rapta iuuencis
Tergora ferrato nequicquam vmbone mouentem,
Strauerat: Ille Thetin lugubria ferre iubebat.
At postquam medium nusquam mare: Graecia postquam
Ante oculos: hinc Myrmidones; hinc fortia bello
Argiuûm, ac Dolopum Phoebeis agmina muris
Successere: rotasque cruento in puluere flexit
Cuspide Peliacâ agnosci manifestus Achilles;
Tunc nimij flatus cecidere, et grandia verba:
Tunc patuit virtus, patuit socordia: visus
Tunc Paris est Paris, et magnus se protulit Hector. 3
3. Ergo, vbi fatorum non euitabile numen,
Infestique premunt casus: seu turpis egestas
Sordibus aeternis inopem squalescere cogit;

Seu pubescentes in patris gaudia Natos
Ferrea praecipiti demersit funere Clotho;
Seu quouis demum mens vulnere laesa; cauendus
Illorum venit ante alios miserabilis error,
Pectora qui penitùs maerori tradere gaudent,
Inuoluuntque suis totos se luctibus: et, cum
Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
Solarique aegros liceat ratione dolores;
Quaelibet infesti auxilia auertuntur, amantque
Non alijs tantùm, sed vel sibi posse videri
Plùs miseri: fidusque adeo si fortè sodalis
Extenuet blandis lugentûm vulnera dictis;
Ilicet irati obsistunt, sortemque malignam,
Tanquam aras patriosque focos, defendere certant:
Maxima ceu cladis sit portio, clade putentur
Si pressi leuiore. Tuis heu caeca fauere
Mens Hominum lacrymis! Quae non in deuia praeceps
Volueris, errantem Ratio ni fida gubernet?
Si Mala, quae luges, ingrata; quid illa tueri
Vsque iuuat? Si grata; piget cur ferre? Fatendum
Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
Vel grauibus stulto indulgens blandiris amore. 4
4. Haec igitur miserae sortis seu caeca voluptas,
Seu leuis ambitio procul ableganda, magisque
Consilij toto pugnandum est robore, luctum
Vt sibi mens minuat, se seque reducat ab illo,
Vndique certa sui conquirens pharmaca morbi.
Sic opifex docuit gaudendi Epicurus, et idem
His primum instituit se legibus. Vltima testis, (a)

Previous paragraph

Next paragraph