Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
23.
At princeps Michaël iussa[ERROR: no reftable :]490 iussa : iusta observare Tonantis Impiger et placitis quae suasit apostata Daemon Adversus, comites tali sermone tenebat: “Nescitis quanto, socii, vos lumine plenos, Quanto immortales animos splendore beavit, Naturae quot dona dedit, superantibus ipsam Muneribus naturam auxit suprema Creantis Maiestas? Fuimus purum nihil: ille potenti Productos virtute, ista regione micantis Empyrei fixit naturaeque ordine primos Constituit. Sed adhuc alius quoque suppetit ordo Et maior naturae opibus, quo tendere votis Nos decet atque animo non detrectante Tonantis Imperia, alterius lucis meliora mereri Auspicia immotumque oculis comprendere lumen. Haec nondum stabilis lux est, quâ nostra tuetur Tot donis instructa acies. Nec labilis iste Nos fallat splendor: qua vult nos luce beari Numen, ea aeterna est, quam si contemnere vecors Est animus, poena est spreti specus ima Tonantis Multa revisuri terras post saecula Verbi. Est felix oritura Parens, quam noster et orbis Rector adorandam cunctis iubet esse fideli Cultu Reginam, quam tot caelestibus Author Divinus cumulatam opibus vult totius esse Naturae Dominam Charitumque ingentibus auctam Divitiis, rutilum componet gratia solem. Ecquis erit, curvo venerari hanc poplite matrem Qui renuat? Prout iussa petunt divina, colendae Aequa favet legis ratio: maiora praeesse, Inferiora regi. Quis matre excelsior ista Aliger esse volet? Quo quisque propinquior almo Authori est animus, tanto maiore potitur Iure potestatis: propior quisquamne Tonanti Matre Tonantis erit, quorum communis utrique Est sanguis? Merito caeli terraeque coronam Huic aeterna dedit ventura in viscera Proles. Ambitiosa nec est Virgo, quae Numine sceptrum Decernente tenet: vitio non possidet illa Imperium, regni princeps cui regula, Numen. Primus ego statuo genua incurvare parenti. Inferior nobis terrâ vitale sepultum Lumen habet nostrique animi natalibus impar? Dicite, caelestes animae, vos aurea caeli Progenies, vos et rutilum superantia solem Lumina, quid facimus? Purum nihil: inde profectus Est nostrae virtutis apex: quod Prima Voluntas Iusserit, id sumus. Aetherei quoque culminis ignes Novistis fas esse Deo carbonibus atris Mutare et terram rutilis aequare pyropis. Numinis est mater, satis est: gradus iste caducum Naturae superat culmen; quin ipsa levabit Naturam super Authoris quos gratia nostri, Excedet volucres eadem regina sodales. Munere divino quo mens est maior, honoris Censu etiam maiore praeit: non dedecet ergo Nos humiles tantae frontem lunare potenti.”
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.