Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
27.
Est locus, ut fertur, diro confinis Averno, Sanctorum domus: hoc olim confluxit ad antrum Purior Isacidum sanguis, quos criminis expers Integritas Stygiae potuit subducere poenae. Hanc Abramigenae, quique aequis moribus ante Thariaden obiere pii, coluere latentem Invisa tellure specum. Dixere vetusti Christicolae Limbum, communi voce notantes Terrae postremam Cocyti in finibus oram. Hic specus immanis coopertus fornice saxi, Phoebeae radios impar admittere lucis, Completus densa umbrarum caligine squalet Horridus: externo numquam penetrata calore Marmora primaevam duris sub cautibus auram, Nullo umquam Zephyro motam perflante, recondunt. Hoc antri squalore patrum praetriste ferebant Exilium sanctorum animae famulataque caelo Religio clausi damnum tolerabat Olympi. His pia iustorum diuturnis debuit umbris, Authorem promissae libertatis Iesum Expectare fides; cuius nisi nacta cruorem Non erat obstrictas sibi dimissura catervas Infera telluris regio, sine lumine, noctis Continuae caligo, atri vicinia Ditis. Sed licet innocuae Limbi tenebrosa tulissent Electorum animae, nullos dabat ille dolores, Aut poenas carcer; quas nec tetigere reorum Ultrices Erebi flammae, nec forma draconum, Saeva aut spectrorum vis terruit infernorum. Attamen una illis, sed non minor omnibus una Poena fuit, summa caeli regione remotos Empyrei tolerare sitim, vultusque bonique Copia divini fuerit subtracta quod illo Exilii damno, culpâ infelicis Adami. Illis poenarum dulcis comes, aurea summi In maerore mali, miseraque in sorte serenae Laetitiae nutrix nisi praeconcepta fuisset Spes tantum largita sui, quod flebile dulci Exilium patria, tenebras quod luce perenni Mutaret ventura salus, locus ille vocari Debuerat carcer, noxque horrida damnatorum. At quia poenarum hoc expers veniebat ad antrum Illorum probitas, quos olim tristia Limbi Vincula rupturi Herois spes viva tenebat Atque spei mensura fides, venturus in orbem Infera divinus minuebat damna Redemptor. Quot vero solis gyros habitura dolentem Spes foret haec Iudam, maestos torquebat Apellas – Incertae vis saeva morae. Quem vero silenti Lapsurum gutta rorem dixere Prophetae, Isto tellurem Auroramque madescere rore Clamabant vincti; verno hunc quod germine sacrae Signarent voces, illud prodire benigna Optabant tellure rei, quod nube soluta, In pluviam veluti, caelo descenderet iste Divinus Bellator. Aquae sitibundus hiabat Istius ad pluviam Limbus nubesque liquatis Imbribus hunc miseri laticem stillare rogabant – Non aliter quam cum summas vomit aethere flammas Sirius aestivoque ardent Hyperione durae Arvorum glebae, sterilesque humore carentes Titan urit agros, millena petentia nimbos Ora aperit tellus supplex humore rigari, Usa petit tali pluviae solacia suadâ. Tunc etiam grato si quae densatur ab Austro, Agricolae observant nubes, quae signa paratam In rivos abituram aiunt protendere lympham. Talis erat vinctus fidei Abramitidis heres, Fervidus optatae pro Vindice libertatis Sollicitare magis precibus caeleste Tonantis Subsidium, quam fecundas telluris aperta Ora petant nubes, gratosque ex nubibus imbres.
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.