Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
[ERROR: no link :]
26 Sol peragit motum suum per eclipticam, quae est in medio zodiaco, a qua illum
censuerant veteres nunquam egredi. Egreditur autem nonnihil ex theoria gravitatis generalis, quae multas in motus planetarum aberrationes inducit. Sed id quidem ita est exiguum, ut haberi possit pro nullo. Reliqui planetae liberius evagantur
hac, illac, sed nunquam exeunt ex illa fascia, quae dicitur zodiacus et quae est
adhuc satis arcta. Ejus latitudinem alii ex astronomis aliam posuerunt. Illam determinat haec ipsa maxima evagatio planetarum in latitudinem: ea maxima est in
Venere perigea, in qua adhuc est proxime graduum 9. Unde amplitudo zodiaci
terminantis evagationem ipsam est proxime graduum 18, quod spatium respectu
totius semicirculi graduum 180 interjecti inter polos iure potest hic dici arctum,
cum sit ejus decima pars.
Nominantur hic autem cursus et recursus, nimirum progressiones et retrogradationes planetarum e Terra visorum.
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
|
