Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Publius Nardinus Celineus (Nardino Celinese) (fl. c. 1500) [1508], Carmen de situ Jadrę (1508), editio electronica () [word count] [101216nardino-iadra]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Accipe ab Illeis ad te venientia Campis Nam quę promisi carmina mitto Tibi Forte ut inauditum Illiorum nomen abores? Sed Rodius uates nobilitauit eos. Mutauit nomen spoliata Cholchide Iason Qui prius Illeus mox et Quis longam hystoriam tam paucis versibus edat Omnia quę a priscis gesta referre queat Mox Cuius in aprici littora Vrbs uersa in zephyris uitalibus obuia flabris Vernat in hyberno tempore plena rosis Sed qua surgentem auroram perspectat et arctos frumentum et vinum fert spatiosus ager Proxima Japidibus Neptunus diuidit arua Quę mira excellunt fertilitate soli Vrbis in aspectu medij e regione diei Se super Adriacas insula tollit aquas 67v Lissa uocabatur propria nunc uoce coloni Substomicem dicunt, arua liburnus arat Piscatu celebri et bacca pinguescit oliuę producitque ferax dulcia mella, crocum; Hic placidus nereus placida cum doride ludit Et uirides frondes pandit amęna drias Nec procul a fluctu se formosissima Cloris et simul exornat pulchra napea comas Postquam discessi Veneta digressus ab urbe Huc ueni et grata nunc statione fruor Hic dulcem contendo animam producere donec Saturnus pleno se quater orbe rotet Hoc ego per ludos et Anxia mens hominis non bene corpus alit Quod bene si nutrias nunquam prematura relinquit Sed longa in leto corpore uita manet O utinam mecum certes o magne poeta Demulcere animam uiuere posse diu Mortem non timeo quum nec post fata nec ante vix etiam in puncto temporis esse queat 68 Finem hominis metuo cuius pars una putrescit Altera quo uadat sęcula mille uident Fac superos adeat fiat conuiua Tonantis gaudebit tantum dimidiatus homo Qui quam sit fęlix careat cum sensibus istis corporeis vellem discere quoue modo Tangere, gustare, olfacere, audire atque uidere Corporis atque animę gaudia multa Si cui nil desit fęlix est, una uoluptas Cui desit, non est: pluribus ille caret Mors per se nihil est usquam priuatio rebus Accidit a pugna desidioque Vnum et totum anima est huius pars corpus habetur organica eiusdem Quare si totum in se nullo deficerit ęuo Si pars in toto est pars quoque nulla perit Cum totum a parte aut cum pars discedit ab illo Nec totum nec pars nomen habere potest Corporis extincti apellatio vera cadauer Sepulchrum est animę cum spoliata fuit 68v nam cum non animos naturam corporis actu Non animam dici aut esse fatentur eam Vnum quę fuerat numero resoluta videntur Esse duo et pariter sunt ratione duo Nam viuenti anima corpus marcescit in urna Quid cum diuina mente cadauer habet Induuias potius dicamus corpora nostra quam partes anime Aut una fortasse anima uniuersa mouentur Quęcunque in toto mobile mota uides Cum presens illa est quibus est uitam omnibus affert Discedens aufert in quibus ante fuit Non in corpore diuiditur sed corpora in ipsa Vt partes viuunt motibus acta suis Non aliter quam cum plures uno equore naues non idem uario flamine uentus agit Nam triplex uirtus ratio uegetatio sensus Tres motus anime corpora cuncta mouet Integra sic anima ut carbonibus integra flamma pluribus accensis cum penetrauit eos 69 Cum partes igitur penetret uiolentia flamme Comprehendatque omnis exilitate sua Nonne incorporea exilior violentior igne Hoc anima efficiet continuata magis Hanc diuisibilem faciunt Epicurus et omnis Omnia qui pręter corpora prima secant Nec mirum decepti homines ut cętera cuncta ex atomis animam composuere suis An plures anime ut vestes mortalia sumunt hospitia et mutant inueterata nouis Quid fugit aut quo nuda volat sine corpore tanquam Veste carens anima et cum uenit unde venit Aut uenit a celo aut cum corpore nascitur ipso Et moritur sicut cętera nata simul Ergo si moritur tamquam pars corporis una Non unum et totum est ut schola docta putet Si venit a cęlo ęthereas cur deserit auras Numquid ob induuias inferiora petit Aut si corpus amat cur pro cęleste caducum Induitur vel cur depositura capit. 69v Vt repetat celum terras descendit ad imas Nouerit ambages huius Apollo vię An deus in terris virtutum pręmia ponit Vt E terris oritur virtus virtutis Amore Descendunt anime ad pręmia quęque sua Et mox laureolas uel quos meruere triumphos Deuicto mundo ad regna Hoc est quod mortem negligunt qui magna merentur Qui bene uixerunt qui coluerunt deos Vt nimis hoc facias excellentissime Doctrina hortatur nec proba vita minus Hoc est quod metuo cupiens audire sonantem Plus te quam patrem dilexi et diligo miror plusquam Pompeius Magnus Apollonium Te tanti facio quanti Zenona Cleantes Molonem Cicero uel Tu uiue Si tibi non curas viuere viue mihi.
Publius Nardinus Celineus (Nardino Celinese) (fl. c. 1500) [1508], Carmen de situ Jadrę (1508), editio electronica () [word count] [101216nardino-iadra]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.