Ceterum recte observas complura, quae iam antea legibus sancita fuerunt, postquam harum memoria intercidit, tanquam simplices consuetudines allegatas fuisse. Remonstravi id ego in compluribus meis ad decreta, quae commentatus sum, praesertim vero ad Decretum Andreae 3. notis, ostendique quanta iam antea legibus sancita fuerint, quae Verboczius tanquam meras consuetudines in opus suum retulit. Antiquarum vero legum memoria facile poterat obliterari donec aut per praecones tantum publicabantur aut pauca tantum scripta earum exemplaria conficiebantur. Sicuti enim privati litteras, quae eorum iura et posessoria continebant, sollicite et usque ad superstitionem secreta conservabant, ita e converso publicorum documentorum nulla, aut certe exigua aevo illo cura fuit. De publico aliquo tabulario nemini vel incidit cogitare. In 1-a periodo reges ipsi nullum fixum archivi locum habuisse videntur. In 2-da Budae in Domo Tavernicali, sed satis obiter, illud asservabatur. Argumento sit vel illud quod Decretum Belae 4. ex Strigoniensi, Andreae vero 3. ex Agriensi capitulo, ad quae de instituto tantum litterae privatorum iura concernentes pertinent, protrahi debuerint. Verum id naturale est apud gentem continuis ferme bellis occupatam et ideo exiguum litterarum usum habentem.