Unum tantum me adhuc sollicitum tenet. Vides ipse quod tibi nec aetas, nec aes ad typis vulgandam collectionem tuam sufficient. Quae sors manebit manuscripta tua, dum tu, quamcunque demum tarde, naturae debitum exolveris? Quid si te saeva vis fati in medio cursu eripiat? Statio, quam tenes, plane huius intuitu periculosa est; nisi enim opportune provideas, tota haec pretiosa collectio, cui tu aetatem tuam impendisti, in barathrum Cameralis Archivi praecipitabitur, vix unquam aliquo publici usui futura. Quod si fiat, ipsius, quam tibi secus tuto polliceri potes, apud posteritatem gratitudinis iacturam facies. Quare ut huic discrimini ante omnia provideas, cupio vehementer.