Quae mihi transmisisti, camerae praeses primo 15-to huius tradidit; longius enim opinione sua Viennae detinebatur. Pro opusculo de Subsidiis Publicis gratiam tibi habeo. Evolvi illud: operosam authoris industriam laudavi. Scopum ipsum, in quem lucubrationem hanc direxit, probavi. Nam et mihi eadem hac in re semper mens fuit. Internae tamen securitatis interesse arbitrabar ne id uno ictu, sed sensim perficiatur. Primi duo passus postremis duobus comitiis provide admodum facti sunt. Cuperem ut ille, quem ego desidero, proximis comitiis subsequatur, nempe ut diurna ablegatorum ad diaetas nobilitas ferat. Post hoc duo adhuc alii passus ut intercedant cuperem, donec privilegiati status ad stabilia subsidia sponte accedant. Interea non dubito quod lucubratio haec authori magnam apud plerosque gentiles nostros invidiam conflaverit: paucis enim adhuc hoc in genere lux affulsit, et ideo id cogere velle esset rem destruere. Ubi e converso si sensim providatur, post non multum tempus res sponte in effectum ibit.