XL.

Illyr. Necini dobra beſ-opaſno date ſlo nenaghje.

Haud temere benefacias, ne tibi malum arcessas.

Pauper ingratus.

Narratione fabulosa ne elevem
Hoc dictum, Amicus suasit, et mox incipit
Narrare. In Urbe, quam non longe ab ostio
Proles Philippi condidit Canopico,
De faece quemdam novi plebis infimae,
Stipem erogare quotidie cui Gallicus
Negotiator in duobus nummulis
Solebat; idque continenter pluribus
Annis, neque semel praetermittens, egerat.
Demum hinc profectus patrium repetiit solum
Beneficus ille, plurimum faciens morae:
At causa eodem cum redisset mercium,
Agnovit hominem pauper, et facessere
Huic certus aliquod tristius negotium
Incoepit illud serio contendere,
Sibi tantum ut aeris solveret, quantum, ab loco
Nisi abfuisset, erogasset in stipem.
Negotiator hominis impudentiam
Miratus illud exigentis, quod suo
Dare arbitratu, vel negare jus fuit,
Petitionem ridens parvipendere.
At lite pauper intentata ad judicem
Loci accersivit. Pro se uterque ut dixerant,
Praetor primum hominis odio, cui dispar suae
Religio fuerat; mox ut ipsi extorqueat
Inopi pecuniam, illi causam adjudicat;
Absentiaeque supputato tempore
Certa damnatur alter in pecunia.
Cui feceris bene, sedulo considera,
Tuo ne abutens improbus beneficio,
Te luere poenas cogat imprudentiae.