V.

Illyr. Upalamuje sjekira u med.

Illius bipennis in mel incidit.

Rusticus mel reperiens.

Primo per aestum coeperat diluculo
Annosi nemoris arbores bipennibus
Duris agrestum multitudo caedere:
Labore membra desudabant improbo
Anhelitusque corda pulsabat gravis.
Illuc Menalcas longiori proditus
Somno appropinquans serior, se quercui
Caedendae accinxit, quam consulto legerat,
Certus mediocri quod labore sterneret.
Quidni? Vetustas arborem corruperat,
Truncusque adesus parte hiabat plurima.
Jam quassa quecus nutat alto vertice,
Soloque caderet, dextra si valentior
Inferret ictus. Casus at heic accidit
Repente quidam prorsus admirabilis.
Nam dum bipenni stipitem introrsum ferit,
Liquente pastor melle traxit illitam,
Apis quod illo sedula stipabat loco.
Domum advolavit, amphoramque deferens
Dulces in illam mellis expressit favos,
Nil jam de quercu succidenda cogitans.
Quandoque caeca Fors boni plus obtulit
Iis, qui merentur, opera si expendas, minus.