X.

Illyr. Scto macka kotj, sve misce lovj.

Quidquid felis parturit, mures capit.

Felis, et Mus.

Apud se habere nobiles, ut plurimum,
Solent catellos delicatos foeminae:
In fele at una, qui nivem pilo praeit,
Suos amores cum puella poneret,
Dapibus opiparis nutriebat, sedula
Cura adlaborans, ne videret uspiam,
Quos illa abhorret, murium immundum genus,
Alvumque faedis conspurcaret ne cibis.
Quinos per annos id puella caverat,
Pretium sed operae sit referre caetera.
Haec ut natalem laetius ageret suum,
Vocare amicas voluit ad coenam duas.
Dum lauta mensis apponuntur fercula,
Et diligentis opera laudatur coqui,
Escarum odore mus allectus e via
Per scalas tacito sese in triclinium gradu
Tulit: hera feli porrigebat interim
Nunc has, modo illas divite e mensa dapes.
Edebat ille; at muris ut primum fuit
Objecta facies, nil alios curans cibos
Insano in illum provolavit impetu
Condens capacis albi in obscuro specu.
Mores parentum sortiuntur filii,
Et quisque naturae sequitur habitum suae.