223. [222.] Ad Aulum, ut a foemina pellaci caveat.
Aule, istam alloqueris, multos quae vafra fefellit?
Nil metuis, multis queis periere, dolos?
An nescis blandi quidnam pellacia vultus,
Verba quid Hyblaeo dulcia melle magis,
Quid ducta ex alto suspiria pectore possint,
Uda quid haud veris lumina lacrimulis?
Has habet illa artes; his te, malecaute (capessas
Ni celer, Aule, fugam) vinciet illecebris.
Carpe fugam, moneo; primo at fortasse paratis
Congressu haesisti captus in insidiis.