105. Ad Marcum intemperanter loquentem.
Non satis est bene posse loqui; bene, Marce, tacere
Est opus, ingenuis coetibus ut placeas.
Hoc tu posterius quia nescis, Marce, molestus,
Quo te cumque feras, omnibus esse soles,
Adventuque tuo multos discedere cogis,
Atque sibi celeri consuluisse fuga,
Ast alios, quotquot non aequa mente manemus,
Excipere aeternas auribus Iliadas,
Atque tibi interea tacitos mala multa precari,
Perpetuo male dum plectimur eloquio.