367. Ad Gelliam. De Thyrside, una illa judice, nequaquam verboso.
Verbosus qui aliis, brevis est tibi, Gellia, Thyrsis;
Illum numquam aliis, tu cito desinere
Semper ais, blando questu nec parcis inepta,
Visque, satis dictum quod semel est, iteret.
Usque adeo variat curnam sententia? Num quod
In re, quam loquitur, mens solet esse aliis?
At tibi (pace tua liceat mi hoc dicere) tota
Mens est in solo, Gellia, qui loquitur.