541. [540.] In Postumum, culum sibi rumpi perpetuo dicentem.
Nescio quid rumpi dicis tibi, Postume, dictum
Et semel inde iteras atque iteras toties.
Urbe at jam tota sit nemo, cui tua dicta
Non rumpant caput et non cerebrum excutiant.
Parce, precor, tandem, tandem et miserere Quiritum,
Crambe eadem toties quos repetita necat.