52. [50.] [ERROR: no reftable :](pon. post III sub n.o 68.) Krša
Ad Metastasium de justis ei solutis in nemore Parrhasio.
Jure, Metastasi, funus tibi triste Camoenae
Ducunt Parrhasium per nemus Ausonides.
Restabat verae nam si pars ulla poesis,
Si quidquam in dulci carmine flexanimum,
Si quidquam sapiens, quod menti affundere lucem
Possit museis implicitae illecebris,
Heu, totum id periit tecum: vesana furentum
Nil restat praeter somnia, stultiloquos
Nil praeter sonitus et cassos mente fragores,
Et fucum et gerris omnia plena meris.