166. Ad Gelliam.
I. Non unum, omnes, cara omnibus, alloquatur. [ERROR: no reftable :]Ne unum, sed omnes, cara omnibus, alloquatur. Kr š a
Cunctis cara, uni cur te das, Gellia, et omni
Unum de coetu perpetuo alloqueris?
Circum alii mussant taciti, spernique dolent se,
Ullo tam multos esse nec in numero,
Nullo hercle in numero, cum solo sola videris
Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.
Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari est,
Nullum non praestat dotibus eximiis.
Desine, sed dulces tu desine laedere amicos;
Cunctis cara, omnes jam precor, alloquere.