113. Ad Lydam matrem. De Petro filio.
Petrum, Lyda parens, quod mens tibi cogitat usque,
Petrum quod prope jam singula verba sonant,
Quod Petrum totae referunt, credo, tibi noctes,
Plurima et in faciem somnia visa suam,
Miratur quicumque tuum modo novit amorem,
Egregii at dotes nescit adhuc juvenis.
Qui scit enim, non quod tanto dignetur amore,
Sed quod sit tanto dignus amore, stupet.