Ex Graeco Homeri. Hymnus ad Cererem.
Flavam ego nunc Cererem, Numen cantare verendum
Incipio; Cereremque una gnatamque decoras
Tento agilem ad choreas talo, quam Rector Averni
Sublatam rapuit, fratri et concessit habendam,
Late oculis rerum qui nil non displicit aequis, 5
Altitonans; gremio carae digressa Parentis
Formosas inter dum luderet Oceaninas
Purpureos carpens flores, violamque rosamque
Atque crocum prato in viridi, pulchroque comantem
Flore irim et passim pingentes arva hyacinthos, 10
Narcissum ante alios. Plutoni blanda placere
Dum studet, hunc Tellus vacuam submisit in aurem
Formosae fraudem Nymphae; tam fronde vigenti
Luxurians Divumque oculos oculosque Virorum
Adspectu attonuit miro; nam cespite ab imo 15
Ingentem fudit sylvam: caelumque superne,
Terra infra et pontus jucundo risit odore.
Delicium illa sibi mirans properabat utraque
Tam pulchrum carpsisse manu, discessit hiatu
Ampla ibi quum tellus vasto Niseïa, sacris 20
Unde ruens bijugis venit Saturnius, aureo
Invitam et curru imposuit, rapuitque puellam;
Invitam et miseror rumpentem pectore questus.
Magno quippe Jovem lacrymans clamore vocabat
Necquicquam. Raptam non Jupiter audiit, ullus 25
Non Divum aut hominum; non quae praesens Dea magna
Invisit servatque, terit quas area, fruges.
Tantum Hecate nitidis frontem circumdata villis,
Perseis Hecate, mitis Dea, multa dolentem
Audiit ex antro, natusque Hiperione Titan. 30
Illa Jovem frustra clamabat. Jupiter omni
Digressus Divum coetu sua visere templa
Gaudebat votisque coli sacrisque virorum.
Ergo inopem auxilii, facili Jove, furvus agebat
Sublatam patruus nigri moderator Averni 35
Inclytus, umbrarum rex exceptorque frequentum,
Curru instans, urgens bijugos et morte carentes.
Ac dum Nympha solum terrae latique videbat
Stelliferos coeli tractus piscosaque ponti
Aequora et auratum Solis jubar, omnis abacta 40
Spes nec erat matremque suam superumque videre
Aethereos divum coetus, mulcebat in ipso
Haec aliqua luctu magnam dulcedine mentem,
Interea rupesque cavae et juga celsa sonabant
Aequorei et tractus longe clamantis acutum 45
Voce deae: moestae late diffusa querelae
Maternas etiam vox tandem contigit aures.
Quae subito mentem attonitam perfixa dolore
Exululat vittasque manu laniavit utraque
Ambrosii sacras capitis, vestem injicit amens 50
Atram humeris, passim et quaerit terraque marique
Ceu volucris prolem vesano concita cursu.
Non dii, non homines quaerenti pandere vera,
Non ullae cantu aut penna potuere volantes.
Luces illa novem terras dea magna per omnes 55
Erravit, geminas nocturna in lumina taedas
Praeportans; non ambrosiam, non nectaris unquam
Gustavit succos maerenti corde, nec unquam
Squallentes liquidis perfudit fontibus artus.
Lux decima ut claro tandem se se extulit ortu, 60
Flammam Hecate manibus quatiens divae obvia venit,
Ac tristi maestam compellans voce locuta est:
"Diva ferens almas maturo tempore fruges
Late augens cultas praestanti numine terras,
Quis divum, vel quis mortali e gente virorum 65
Persephonem adducens rapuit miseraeque parenti
Tristia vesano complevit pectora luctu?
Vocem equidem raptae audivi; quis raptor abegit
Clamantem, haud equidem vidi, sed nuncia facti
Vera tibi huc veni". Quae postquam talia fata est, 70
Illa nihil contra dejecto et squallida vultu
Antetulit gressum: Perseis pone sequuta est.
Clarum ambae ad Solem veniunt, hominumque deumque
Ex alto qui facta pater videt omnia coelo.
Hunc prope constiterunt fulgentes luce corusca 75
Ad bijuges maestoque Ceres haec voce loquuta est:
"Sol, tibi vel facto vel dicto tempore in ullo
Si placui,

Next paragraph

---

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

---