Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].
De
Adriacas queis structa viris Epidaurus ad oras, An Peloponnesio primum fundata colono, An contra manibus Romanae condita gentis, Anfractus ferri non est mihi tempus in istos, Unde vetet revocare operis lux ardua gressum. Haec alii: natura soli, positusque locorum, Fortunaeque vices variae, praeclaraque patrum Gesta mihi, moresque hominum, et vitia ipsa, per Orae Dum Rhacusanae tractus juvat ire, canentur. Unde sed exorsus sit carminis? Inclyta tellus,[ERROR: no link :] Locali ordine spectato, prius de Canalitana regione erat agendum, a qua Rhacusanae Orae tractus incipit, sed in gratiam veteris Epidauri huic loco primas dedimus, deinde ad illam redituri. Stirpis origo unde, et gentis cunabula nostrae, Qualiscumque sit illa hodie, primordia ducat. Ergo haec, Castalides, vos o mea numina mecum In loca ferte pedem, et laticis me patre beati Proluite, in longo vires terraeque, marisque Ne mihi deficiant cursu. Jamque omnia mittens Ordior. Ut nostrae portu digressus ab urbis Huc ego vela dare, et facili procedere cursu Incoepi, en se oculis longe gratissima nostris[ERROR: no link :] Insula Non longe hinc gemini scopuli, et Cujus forma humilis pelagi vix eminet undis. Hi licet hoc jaceant tractu, non omnia eunti Tuta tamen, nam non positos uno ordine cernis, Nec bene defendant, subitò siqua orta procella Lintrem illo deprendat in aequore, quod patet omnes Ventorum ad flatus, et vasto gurgite terret: Hos ubi praetereas scopulos, iter omne peractum est. Appulsus facilis, locus et venientibus ultro Sic patet, aspicier conjectu ut luminis uno Cuncta queant, primo incipiunt nam a littore tecta Surgere, perpetuoque alia editiore sequuntur Dum tumulo, species oculos pulcherrima pascit. In varios apte vicos, et compita sectus Ille locus, multisque focis, structisque decenter Incolitur: Nomine signata in Tabulis, gens patria nomen Aptius imposuit, Clauditur. Has propter Praetoris commoda sedes, Qui populi illius causas cognoscit in annum. Mos est hîc fessis paucas consistere ad horas, Sive huc adveniant [ERROR: no link :]De hac in sequenti carmine. Sub primae de more ferant se frigora brumae. Inde fit, e Patribus plures ut idonea tecta Hîc habeant, faciantque moram, quod et optima caeli Temperies, et equo ferri per proxima rura Hinc licet, aut picta littus percurrere cymba. Ipse loci portus mediocris, maximus alter A tergo, tutusque, et magnis navibus aptus, [ERROR: no link :] Quod Illyrice, Tiho: etiam Prahglivaz dicitur. Tranquillum, nam numquam agitant saeva aequora, dicunt Institor Cui vetitum, nequid turbarum suscitet, alnos Huc vehit omnigenis oneratas frugibus, atque, Utilitas illi populo quae maxima, vendit. Haud minor a positu venit altera, quidquid in Urbem Fertur ab Vilius acquirunt, quam nos, potioraque tollunt. [ERROR: no link :] Harum aliae ad privatos pertinent, aliae ad Sodalitatem loci ipsius. Cymba hujus fert multa loci frugesque, virosque Vectori et naulum, prout rerum est copia, solvunt. At quia et arbitrio exigitur, saepe inter utrosque Dissidium: modus esto viris, rixaeque facessent. [ERROR: no link :] Hoc fuit sub initium XVIII Saec. Hae minores naves Soli Sulcabant majora rates, commerciaque uno Aequore in Hadriaco non contemnenda vigebant. Quin illa Aegeum primus de gente profundum Vir tentare animis ingentibus ausus acutos Exemplo stimulos aliis in pectore fixit, Jure novi in patria Tiphys sibi nomen adeptus. Fama est, antiquos urbem posuisse colonos Non ubi nunc gens illa habitat, sed colle propinquo, Qui nec nomen habet modo, nec grave sentit aratrum. Usque adeo attrivit patriam teterrimus hostis, Et nihil ex illa placuit Diis urbe relinqui Inscriptos praeter lapides, quos cura priorum Eripuit tenebris, servantque in honore nepotes.[ERROR: no link :] Marmora antiqua , Epidauri inventa, cum variis locis dispersa jaceant, cura Quid queror? et claris eadem fortuna Salonis Obstitit, Illyricas Hunnis vastantibus urbes. Per longum errabunda statim vestigia littus Cum sociis, linter cupidos quos vexerat idem, Infero, sed rarum mortalem est cernere: porro Mirabar, quid se illa domi gens condere mallet, Auras quam lenes Zephyri captare per aestum. Ut quemdam aspexi mihi notum (is vixerat ante Decocti immunes ubi sunt) in limine tecti Prostantem, causas petii, simul ille reponit. Lux hodie, ut nostis, solemnior, et locus omnes Nunc habet intentos in cultum Numinis idem. Ite, et ad Eoi limen vos sistite Templi,[ERROR: no link :] Ad Ecclesiam S. Nicolai, qua e Parochialis. Hinc bipatens magnam populi porta evomet undam, Quem fugio tamen ipse: hîc sexus uterque, sed anteit Imus, et opperimur paulum, cum plurima se se Aedibus e sacris effudit turba: feruntur Permixti juvenes senibus, matresque puellis. Haud illis vestis color unus, dixeris Irin Quamlibet adverso referentem sole colores. Sive quod haec varii pretio segmenta minore Mercentur panni, seu quod se pulcrius illis Credant exornare coloribus: adde fugaci Pulvere conspersas nullo moderamine crinem, Tum gestu immodicas, et quiddam insuave sonantes. [ERROR: no link :] Sex ex his Poematiis, quorum hoc primum est, multis ab hinc annis a me elucubrata . Cum verò in descriptis locis quaedam mutata postea vidissem, quasi correctionis seu palinodiae loco paucos adjeci versus. Quod et hîc a me factum, et alibi asteriscus, qui apponetur, de hac re legentem admonebit. Ut autem quibusdam amicis meis, quibus illa legeram poematia, morem gererem, caetera omnia superioribus mensibus exaravi. En ut haec Periegesis orta est. Haec olim, sed versi hodie cum vestibus ipsi Sunt mores etiam, et commendat gratia sexum, Praecipue ex quo Itala cretas e stirpe puellas Haud unus thalamo coepit sociare jugali. Haud mirum: sic nativis praestare videmus Insita quaeque, novumque saporem hinc ducere fructus. Hoc tamen est commune viris, quod patria postquam Ad tecta a longo cursu rediere, suarum Plus nimio uxorum subitò reddantur amantes, Absque illis potuere diu qui vivere, quodque, Ne sibi forte alium anteferant in amore, verentur, Nec prodire illis fas, aut admittere quemquam: Tantum credulitas suadet vesana rigorem. Ut numerum pervidi omnem, vicina petebam[ERROR: no link :] Hoc antrum Scipun appellatur illyricè. Antra olim horrendo, ut perhibent, habitata draconi: Huic illas haustos hominesque, pecusque per oras Persuadere velit, qui talia narrat, et ipsum Serpentis spolium congestum stramine monstrat Direptum alterius de corpore, scilicet hujus Ut facti monumenta locus servaret. Inepte: Turpes nam illa cutis Crocodili texerat artus, Quod lippo haud videre boni tum lumine patres. Huic ego crediderim facile quod fabula Nos apud hospitium dederit, famamque draconi. Hunc miror nocuisse tamen, cum versus in anguem
Ovid. Metam. lib.4. Cap. 8. Sic de Intus aquae dulces manantes divite vena, Unde haustum e tota concurritur urbe, caverna Luce caret, tingitque manus fuligo, gerentum Quam taedae scabris faciunt haerescere saxis. Ingredior cupidus pervadere; verùm ubi bina In stadia audivi quod sit porrecta vorago, Post paucos redeo passus, et ad aetheris auras Evado. Haud procul hinc Monstrabant collem: cupiebam discere, quales Attulerint nomen causae, tum e pluribus unus, Sic locus incoepit dici, temerarius ex quo Quidam illic juvenis meritae nil tale puellae Percussit palma faciem, cui Praetor, ut alta, Quae cernis, strueret suo ut aere sedilia, mulctam Imposuit. Ridens haec audio; cumque videndum Nil aliud restaret ibi, vestigia parte Ex alia, qua A nivibus dictae, refero, ingrediorque, relatu Si dignum quid forte oculis haec offerat Aedes. Verùm nil praeter vulgaria; cumque redirem, Barbariem redolens factum, cui inscitia causam P. MARCIOA lineolis legi caetera non possunt, quia lapis ab illo loco terrae infossus. Quippe lapis veterum sic terrae infixus adhaeret, Dimidia ut pars pene legi non detur eorum, Quae descripta super, quadratis undique saxis Nam stravere locum: stomachans discedo, simulque Ajo, alibi insudant, aevi ut monumenta vetusti Effodiant, hîc quae sub aperto lumine caeli Jam fuerant, tumulantur humo. Fortuna secuta Patriciae: In tumulo editiore sinistra a parte, ubi portus Incipit, et paries cupido mihi lumine visus Reticulati operis, duroque in marmore sculpta Velitis effigies no longo hinc tramite distat Agnoscenda suis visu vel simplice signis. Parte sui mutilus pariter mihi tum lapis alter Ad mare conspectus: rhedae genus exhibet, huic quid Junctum erat, haud facile dignoscere, forte marinum Monstrum aliquod, nam erecta Deae stat forma, tenetque Hinc velum laeva sinuosum, advolvitur ipsi Quod pedibus tenus, exporrecta sustinet illinc In dextra pateram: verùm illi cum caput absit, Quae Dea pilentum regat id, vix Pythia dicat, Noscere cui tantum dat certus Apollo futura, Fatidico quoties afflavit numine pectus: Tum defossa illic civis quae nuper in horto est, Visa pavimenti mihi pars est sectilis, aevi Prisci opus. Hinc facile mihi suadeo, talia circum Multa reperturos, siqui tellure sub ima Altius effoderent: nam quae hîc est adsita vallis, Quaeque antiquae urbs potior pars debuit esse, Imbribus a nimiis, qui terram egere propinquis E clivis, nunc in tumulum magis edita surgit. Terrae ita perpetuò facies ubicumque novatur, Vixque ulla, ut fuerat, nunc est, aevum omnia mutat.
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.