Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].
CARMINA VARIA
I. SAPPHUS ODE AD VENEREM E GRAECO VERSA
Artifex fraudis, variisque Diva Sedibus gaudens, Jovis o colenda Maximi proles, tua posco supplex Numina, Sappho, O Venus regina, animum inquietis Luctibus nostrum miserata solve, Nec sine ingenti domitam jacere, Alma, dolore. Nunc ades, si umquam mea vota promptis Tu recepisti auribus. O vocata saepe Nunc adsis, Dea, nunc: mea si Gratia et olim Aureis invecta rotis parentis Tecta liquisti, aut medio jugale Passeres umquam si agitasti, et olim Aethere, Diva Nostro adesses tunc etiam ut labori: Sed cita se illi rapuere penna; Tu tamen ridens me, Erycina, molli Ore, rogasti,
II. AD MICHAELEM ANTONII DE SORGO PATRICIUM RAGUSINUM ODE
Musis amicum quid juvat improbos Ducum labores, inque homines grave, et Innoxio foedum cruore Imperium cecinisse regum? Anglumque nuper non bene triplici Functum duello? libera et Hesperidum Arma, et triumphos, et minorem Herculeis Carolum columnis? Horret cruenti Musa satellitem Mavortis: horret seditionibus Emancipata pectora, et quae Ambitio moveat arma vecors. Magis verendae si Themidos pius Quis est alumnus, si quis adhuc boni Non immemor, rectique vivit Justitiae, Fideique cultor, Oblivioni Pieris eximat. Amat Lycurgi dicere Pieris Laudes Amyclaei, senisque
Sorge o, eorum prime sodalium, Unus trecentis qui mihi millibus Antiquior, jucundiorque es Nectaris, ambrosiaeque rore, Nil montium altos Umbla volubilis Inter recessus me juvat. Umbla aquis, Aurisque dilectus per aestum Amnis arundineaque ripa. Nec Musa quidquam nobilis incitat: Suspensa trunco stat lyra, desides Utcumque luces duco, nec me Tangit amor dapis, atque somni Amore perclusum graviter tui, Vicina quem urbi dum propero in loca, Nuper minus belle valentem Corpore languidulo reliqui. Salus Deorum coetibus assidens Regina, sceptrum Juppiter aureum Cui cessit, aeternumque in omnes Imperium, arbitriumque gentes, Unde ara votis nulla frequentior, Aut hostiarum sanguine plus tepet Ulli Deorum, quam tibi, nam
IV. AD EUMDEM ODE
Incerta rerum proh nimium brevis Damnatus aevi desine quaerere, Et sanior nil profuturi Desine, Sorgoide, laboris. Quis mittat alto fulmina Juppiter, Quaenam procellas misceat aequore Vis, mortuorum vel tyrannus Quis Stygia dominetur aula, Impune nescis mecum. Age, ab utili I nunc honestum selige, et arduae Praecepta virtutis vetusto Stoicidum, i, recita cothurno. Quamquam placentis fabula gloriae Te traxit obliquum, patriaeque amor, Pulcrumque nomen, et cupido Multa viris superesse pravis, Te magna cogunt volvere. Me neque Curru refulgens gloria splendido Dimovit umquam, nec retraxit Proposito popularis aura.
V. IN DORIN CATELLAM SUAVISSIMAM HENDECASYLLABI
Dori, deliciae meae, Catella, Quam quotquot cupiunt mihi placere Esse ajunt lepidam, et satis venustam; At qui laedere me volunt maligne, Certant, nec lepidam esse, nec venustam; Salve, et unius assis aestimato Sermones hominum inficetiorum. Ten' quisquam potis est negare bellam, Dori, deliciae meae? recentem Quae vincis niveo nivem colore, et Lac, et lilia, candidosque cycnos, Seu quid candidius nive est, cycnisque; Quae omnes exsuperas nigris ocellis passerumque greges, columbulosque? Ut te longus honor decet jubarum! Ut rictus patuli, et caput rotundum! Quantis te Charites, Venusque dextra Imbuere jocis, leporibusque, Mea sive manu cibum capis, seu Assultas reduci, rotasque caudam, aut
VI. DE LYDA NAUFRAGA EPIGRAMMA
O mare, quod toties nobis tot bella vorasti, Nunc demum omnivoris faucibus ipsam etiam Lydam absorpsisti: Ten' damna rependere censes Pulcra tuo est olim quod Venus orta sinu?
VII. AD CLARISSIMUM VIRUM JULIUM BAJAMONTIUM MEDICUM, POETAM ET MUSICUM
PRAESTANTISSIMUM EPIGRAMMA
Non ego tergeminae eximio te munere laurus Propterea dignum, dulcis amice, puto, Carmine cycnaeo anxiferas quod pellere curas Sollicitisque animis fundere mille melos Es potis, argutos placuit si tangere nervos; Languidulisque omnes trudere corporibus Morborum facies, duramque avertere mortem, Quodque uno pestis te minor ipsa fuit. Sed magis ingenua quod simplicitate pudici Se produnt mores, queis neque candidius Quidquam conspexi, aut oculis humanius hausi. Quare hoc praecipue tu mihi macte bono Jul, esto, varium, subtile, et grande, quod unus Aureolis cumulas moribus ingenium.
VIII. DE VERSIONE PHAEDRI A GEORGIO
Quas olim nostis Phaedrum scripsisse Latine Fabellas, ego nunc versibus Illyricis, Illyrici o pueri, vobis propono legendas, Commodius vestris auribus ut pateant, Atque statim placeat vitae sapientia honestae Vivendi primo in limine. Quod mihi si Contigit, ut volui, utque decet, merx unica, et una Nostri in vos studii vestra erit utilitas.
IX. URBANO APPENDINIO SCHOLARUM PIARUM EPIGRAMMA
Qui me promisso lusisti, Urbane, libello, An sentis quo te pollueris scelere? Quod nec tota suis Amphitrite abluat undis, Nec potis ulla satis relligio eluere? O miserum caput! ut nostris mactabere Iambis, Stabis et ante meas victima opima pedes! Quamquam o! nescio cur, in te quaecumque paravi, Sat firma nequeo mittere tela manu; Ut pater in gnatum strinxit si forte flagellum, Infligit dubia verbera lenta manu.
X. AD AEOLUM PRO AMICO NAVIGATURO VOTUM EPIGRAMMA
Aeole, si quando praesenti numine quemquam Juvisti, puris flectier et precibus Si tibi dulce fuit, nostris o annue votis, Quae tibi nunc imo pectore concipimus. Aeole, da madidis Eurum latuisse sub antris, Namque potes rauci et turbida flabra Noti; At Zephyri interea, melioris et aura Favonî Late Hadriam Hesperiis mulceat a populis: Namque hadriae est reduci certus freta carpere puppi Ille, meae longe maxima pars animae, Sorgus, quem dulci tam sum complexus amore, Ut mihi sit vita dulcior, atque anima.
XI. DE DOMO RUSTICA PRAESTANTISSIMI MEDICI GEORGII HYGIA QUAE POETAE IN SUBITA
PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA
O domus hospitio in media mihi cara procella, Carior at, tuus est Hygia quod dominus! Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens, Et medica praesens qui pius arte fovet.
XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
O formose puer, pulcrae spes altera Elisae, Vive diu, et magnis conscius auspiciis Maternas charites, maternos, nate, lepores Sume tibi, ast animos ingeniumque patris.
XIII. IN IDEM ARGUMENTUM AD LUCINAM VOTUM EPIGRAMMA
At tibi pro meritis, pro talibus et benefactis Quae, Lucina, memor vota ferat Corydon? Ille tibi ex auro dat, Diva, dicatque tabellam Inscribens. Salva est sospite prole, parens.
XIV. IN FUNERE PETRI CATUSCICH EGREGIAE SPEI PICTORIS EPIGRAMMA
Occidis heu matri miserandae flebilis, Alcon, Sed magis antiquae flebilis heu patriae! Cui, claris per te fuerat spes surgere Athenis Aemulam Apellei flore magisterii.
|
Previous section
| Next section
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.