Sed esto etiam usque finem vitae hujus inimica continuo nobis obsistat fortuna! - quid inde? - Officiis publicis destituemur? - Onere responsionis coram Deo et hominibus per id liberabimur, nobisque ipsis, absque peccato derelictae Reipublicae vivemus, qui, cum voluimus honeste servire, repulsam tulimus - Authoritate, et honore munerum publicorum destituemur? - Quae rogo authoritate intelligentes? et quis honore probi civis, in nostra praesertim Patria, major esse potest? qui, dum jure suo ab illis gesti officii rationes exigit, censura infidos publice perstringit. - At beneficio salariorum frustrabimur? Quo beneficio? aut quale illud est? Salaria sunt compensatio neglectae per servitium publicum rei privatae, quam cum ipsi cum parsimonia, quae maximum est vectigal, providebimus, quid hac parte damni est? Sed nullum Patrimonium habemus? Ergo in hac Patria, ubi, sanguine civium saginari, lege cautum est, nec servire audetis; - Agite ergo, ut vobis, non ut Reipublicae nimium pretiosa opera vestra serviatis. - Quare autem studuimus? - Ut sic vivere

discatis, ne mori timeatis. - Sed vivere debemus? - Nolite esse solliciti (verba sunt, fallere nescii, Dei), quid comedetis, aut bibetis, sed ante omnia quaerite regnum coelorum, et coetera adjicientur vobis - Vel fors, satis habere nunquam vidistis hominem cui Deus ita non benedixisset propter virtutem?