Qui potuit fingi acerbior persona uel doctius uel aptius, aut quibus euidentioribus naturae signis summus exprimi luctus et intestini doloris rabies? Dixi autem merito rabiem, quoniam testimonio Aristotelis multos in insaniam uertit mentis angor. Vnde et Vergilius non inconcinne de Amata Latini uxore fingit, cum impetrare nequiuit Lauiniam Turno in coniugium dari:
tum uero infelix ingentibus excita monstris
immensam sine more furit lymphata per urbem.
Ceu quondam uolitans torto sub uerbere turbo,
quem pueri magno in gyro atria uacua circum
intenti ludo exercent; ille actus habena
curuatis fertur spatiis; stupet inscia turba
impubisque manus mirata uolubile buxum;
dant animos plagae; non cursu segnior illo
per medias urbes agitur populosque feroces,
quin etiam in siluas simulato numine Bacchi
maius adorsa nefas maiorem orsa furorem
euolat et natam frondosis montibus abdit. ^[1]