Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
Valet enim ad consolandum mortis recordatio propter curas quae dictae
sunt, praecipue autem propter terrorem quem incutit mentibus humanis. Est enim ita
natura comparatum ut fortior dolor minorem [1] excludat et leuia mala in conspectu sileant
grauiorum. Vnde tenuiora leuius portantur quom difficiliora recordamur.
Hinc [2] maerentem
sapientissime monet Isidorus dicens: Versetur ante oculos tuos imago
futuri iudicii; praeuide quid postmodum eris passurus, futuram Dei sententiam
cogita, futura Dei iudicia super te formida. Terreat te Gehennae metus: terreat
te iudicii illius sententia, reuocet te poenarum terror, uitae tuae criminum
cotidie intuere, omni hora mortem habeto prae oculis, ante oculos tuos
tenebrarum semper uersetur aduentus, de morte tua cotidie cogita, finem uitae
tuae semper considera; esto sollicitus ne subito rapiaris, cotidie dies ultimus
appropinquat, cotidie ad finem tendimus, quotidie ad uiam uitae transimus, ad
mortem quotidie properamus, ad uitae terminum cotidie tendimus, momentis
decurrentibus ad finem ducimur. Nescimus quid nobis hodie contingat, nescimus
quando extremum tempus adueniat nobis. Ignoramus si hac nocte animam nostram
conditio mortis reposcat, finis noster nobis absconditus est, uenturi exitus
ignorantia nobis incerta est; improuisus est mortis occursus; dum nescimus,
repente mors uenit; dum non existimamus, improuisi tollimur; dum ignoramus,
repente subtrahimur. Timeamus ne dies illa tamquam fur nos comprehendat, ne nos
turbo Diuini iudicii, dum ignoramus, diripiat, ne repentinus interitus auferat,
ne imprudentes subito comprehendat calamitas. Spiritus qui ad peccandum
succendit peccantem subito rapit, qui uiuentes inflammat, extemplo deuorat
morientes; qui inflectit ad uitia, mox rapit ad tormenta; quantos ad poenam
mortis improuisa rapuit calamitas, quantos inmeditatus exitus strauit, quanti
in momento subtracti deficiunt; quanti, dum mori non existimant, auferuntur;
quanti ad mortem subito rapiuntur et repente ad aeterna supplicia
deducuntur. [1]
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
|