Ad Musas in amore supplicatio
Iam manu curuos puer acer arcus
Contrahens totam uacuat pharetram
Dum meos certa miseros sagitta
Sauciat artus,
Insuper duris onerat cathenis
Languidum corpus duplicatque uinclis
Nec fugę spes est pedibus tenaci
compede uinctis.
Vos tamen, Musę, penitus precamur
Teque, qui quondam mihi non negares,
Phoebe, sublime citharam canenti
Ingeniumque,
Vlla si uestri maneat poetę
Cura, si uestrum liceat uocare
Quem furor dirus uetat et Cupido
Ire solutum:
Siue supremum canite et dolendum
Mi »uale« moestas iterando uoces
Siue desertis Heliconis undis
Ferte leuamen!