Bartholomęus
Regia progenies Indorum Bartholomęus,
Sponte tamen seruus, maxime Christe, Tuus:
Vsque adeo seruire Tibi quam sceptra tenere
Pręstat et innumeris imperitare uiris.
Rura Lycaonię celeri percurrere gressu
Et quondam patrios pergit obire lares
Vt tam longinquis orbis Te nunciet oris
Et doceat sanctam sub Tua signa fidem.
Iccirco his ipsis patrio conuersa relatu
Matthei studuit scripta legenda dare.
Affuit et uirtus: ipso simulachra deorum
Adueniente silent et reuoluta ruunt.
Ipsius iussu demon conterritus illos
Effugiens artus quos cruciabat abit.
Ipso orante simul Polemi filia regis
Vesanę mentis deposuit uitium.
Hoc mouit regem et credens baptisma recępit
Et baptizari compulit inde suos.
Tam multis fidei subiectis Bartholomęus
Impiger Armenię protinus arua petit.
Albanum ueniens patitur tormenta tyranni
Sacrilegi Astragis barbariceque feri,
Qui uiuo pellem, uiuo caput abstulit idem:
Constanti inuictus perstitit ille fide.
Hęc igitur passus superata morte beatas
Ingreditur gaudens Te duce, Christe, domos.
Passus est anno a Dominica passione XLVII.