De uirtute animique pręstantia Dominici Manlipetri, Venetę classis pręfecti, cum Pisas obsedione liberauit iuuitque frumento
Pisa, Fluentinę quę multo tempore genti
Seruisti indignum ferre coacta iugum,
Gaude! Nam Venetum tibi parta potentibus armis
Libertas ueteri sorte rediit melior,
Libertas auro, gemmis quoque charior Indis
Et uitę cunctis anteferenda bonis.
Hanc tibi dum rursum conatur ut auferat hostis,
Obsedit portus undique classe tuos.
Introclusa maris fuerat uia; coeperat ęgra
Heu miseros ciues solicitare fames.
At Manlipetri bello ducis inclyta uirtus
Affuit et tantos iussit abire metus.
Irrumpens celsas humili myoparone puppes
Dispulit — o, magno dignus Achille uigor! —
Atque hinc ingentem frugum uim contulit urbi — 15
O, pietas nullo non recolenda die!
Huic geminum debes (nec fallor), Pisa, triumphum:
Hostem a te pariter qui fugat atque famem!