Ad Tristanum rectorem
Nunc age tu nostre princeps, Tristane, caterue
Quique tuo tandem functus es officio,
Da presigne decus, Tyrio quod murice fulget
Pelleque candidula, te mea Musa rogat.
Hoc poscit uirtus niueo delecta lapillo,
Hoc poscit rector te tribuente nouus.
Nec tibi sit durum. sacros deponere fasces,
Nec durum manibus ponere sceptra tuis.
Consulibus sic moris erat, Tristane, Quiritum
Ponere regales, quas habuere, manus.
Hac tibi lege graues licuit deponere fasces,
Scipio, Romanae gloria magna toge.
Sic licuit magno Ciceroni cedere quondam,
Quamuis perpetuo consule dignus erat.
Maiorum exemplo liceat tibi cedere, rector,
Atque animum uertas ad meliora tuum.