Ad Raphaelem Zouenzonium poetam
Pulchra uolutabam Tergesti carmina uatis
Cantabam et dulces saepius ore modos.
Legi ergo, quem tecum celebrabo semper, amorem
Accumulans patrie carmina grata tue.
Quid referam, toto uoluebam pectore uates,
Quidue canam patria diuite pauper ego.
Sed magis ipse locis turbabar non mihi notis,
Vexabant patrie non loca uisa tue.
E digito furtim calamus cadit ipse, cadente
Occupat et dulcis pectora nostra quies.
Vidi ego dormitans plenis me currere uelis
Et per Tergestes naue salire sinus.
Nauita Tergeste pelagus cantabat amoene
Et cecinit pisces, quos fouet ille sinus.
Dum canit, aura fugit, dum ponunt carbasa malo,
En tangit sospes littora nostra ratis.
Vidi ego tunc madidus pergrati rore soporis
Tergestam, que nam collibus alta sedet.
Vrbs Tergesta decens, salue salueteque, dixi,
Vos quoque Martigene terque quaterque uiri!
Ipse triumphantem foelici sydere terram
Vidi uel doctis multa canenda uiris.
Vidimus hortorum, Raphael, pulcherrima leti:
Sunt pyra, sanguineo mora colore, nuces,
Cerea pruna quidem; cerasos quoque uidimus omnes,
Grata puellarum punica mala genis,
Vidimus et rigido, sed molli cortice mala
Persica uel ficus dente premente bonas.
Nec, Raphael, stupeas: hec tempore uno uidi,
Quamuis diuerso tempore cuncta uigent.
Equora camporum uiridi patuere capillo,
Quem ferit aspirans saepius aura leuis.
Hoc seges in campo surgit pulcherrima uisu,
Vnde corolla tibi texitur, alma Ceres.
Hoc tumet in campo perpulchris uua racemis;
Nascitur hic nectar, candide Bacche, tuum.
Hic florent olee ramis uiridantibus alte,
Paciferum donum, uirgo Minerua, tuum.
Est nemus umbrosum, nebulis quod uertice certat:
Hic abies, quercus uel siler alta uiret.
Vidimus hic tenues cithisos, tenues quoque myrthos,
Vidimus hic toto pascua grata gregi.
Rustica caseolos stringebat, rusticus edos
Coeperat et maius connumerare pecus.
Argento similem uidi cum cespite fontem,
Quem claudit laurus, rosmaris atque silex.
Hunc circum picte cantant Tergeste uolucres,
Hoc sedant Driades Pyeridesque sitim.
Huc ueniunt uestre forma prestante puelle
Lilia seccantes purpureamque rosam.
Hec uiolis implet calathos, hec altera gaudet
Flore papauereo et flore, Hyacinthe, tuo.
Saepe Iouem timui, ne formam mutet in illas
Florum delicias, ut solet, ipse suam.
Parte alia pueri currentes gramine gaudent,
Quisque Suum comitem uel superare studet.
Exercentur equis alii, qui colla recuruant
Et flectunt modico semper in orbe pedes.
Complures tellum discunt torquere lacerto
Atque pila palmas candida turba ferit.
Pergebant multi flauum cingendo capillum
Et Veneris myrtho purpureisue rosis.
Hos iuuat interdum castas mordere puellas
Deque sinu gaudent surripuisse rosas.
Innuit hic alios cupiens nescire sodales,
Actorides nullus Pirythousque foret.
Preterea plures grato sub tegmine fagi
Cantabant doctos, clare poeta, uiros:
Meonidem et magnum, genuit quem Mantua, uatem,
Nasonem doctum teque, Catulle, sacrum.
Te quoque cantabant, Raphael clarissime uates,
Patria nam per te nomen habere cupit.
Cunque ita cantarent, placidis sopor euolat alis
Visaque uoluentem scribere cogit amor.