Raphael Zouenzonius poeta
I, mea Musa, uocat Gorgis, qui rure beato
Viuit, ad ambrosias i, mea Musa, dapes,
Pallas ubi Liberque pater docteque sorores
Cunque corymbifera pulcher Apollo coma.
Vescimur incoctis nos glandibus, arrida fontes
Lingua bibit, uilem dat mihi terra thorum.
Squallidus Illyricis uersabor solus in antris,
Solus agam miseros te sine, Musa, dies.
I, pete foelices, foelix mea Musa, penates,
Est mihi cum duris fas habitare feris.
Cur contraxisti frontem? quid abire recusas?
Quid premis amplexu flens mea colla tuo?
Non ego te mittam, mea sis comes usque licebit,
Desine iam lachrymis sollicitare genas.
Tu ueniam nostre dato, candide Gorgi, puelle,
Que sine me non uult limine ferre pedem,
Amplius et nostram nolis tu arcessere Musam
Ad te uel mecum, Gorgi, uenire iube!