Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].
-- 331 --
SERENISSIMO PRINCIPI ET EXCELLENTISSIMO DOMINO D. IOANNI MOCENICO INCLITO VENETIARUM
DUCI ET DOMINO SUO ALOVISIUS CIPICUS
Nec tibi quidem, serenissime princeps, inter tot publicas et privatas
occupationes carmen legendi otium. Nec istius tui amplissimi imperii maiestas et summa
rerum gestarum gloria eiuscemodi est ut aut litteris complecti possit aut vatum opera ulla
ex parte indigeat. Quid enim illi amplius ad gloriae cumulum accedere potest, cuius
incredibilis magnitudo et singularis animi moderatio tantusque omnium laudum ac virtutum
concentus et concordia in oculis totius Italiae ac in auribus omnium gentium omniumque
nationum obversetur, nec ulla sit tam remota barbaries cui Venetum nomen non sacrosanctum
habeatur? Quo magis fit, vel rerum magnitudine a scribendo deterreantur, vel in ipsis
principiis statim suscepto oneri scriptores succumbant et veluti quadam mole obruantur.
Ceterum, gloriosissime princeps, cum felicissimi Imperii tui auspiciis creverim, multaque
eius et in patriam et privatim in familiam meam extent beneficia, non omnino absurdum
putavi aliquid elucubrare quo animi mei summam erga rem publicam istam pietatem et
observantiam testarer. Homo enim in litteris ac otio educatus, quae potius quam litteraria
munuscula offerrem? Non ea quidem magna sed certe ex maximo animi affectu deprompta.
Scitum est enim vulgare illud adagium ex affluentia cordis os loqui. Accipies itaque, qua
cetera soles humanitate, hunc quoque libellum nostrum in quo, ex maximis rei publicae tuae
laudibus minimas, ex multis paucissimas, pro ingenii mediocritate poeticis figmentis
depinximus; et praestita occasione, omnem hanc Ferrariensem expeditionem, quantum
panegyrici angustiae patiebantur, inservimus, ea servata temperantia ut nec hostibus per
contumeliam acrius insurrexerim. Non enim truces iambos in quemquam vibrabam, verum tamen
singularem felicitatem tuam, summam honestatem ac iustissimas causas prosequebar; quod
legenti facile ex ipso poemate constabit. Sed longiore videor mihi praefatione usus quam
cum districtissimo principe deceat, satis superque felicem desideri; eventum habiturus si
vel in solo legendo carmine quicquam tibi succisivi temporis dabit.
Valeatur quam diutissime sibi ac rei publicae suae serenitas tua, cuius
felicissimo nomini totum me devoveo.
Patavii, millesimo CCCCLXXXII, pridie Idus
Decembris.
Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].
|