Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Orandum autem esse pro infirmo et Dominus docuit, suspiciens in cęlum, cum
surdum ac mutum hominem curare uellet. Nec solum suspexit, sed etiam
ingemuit, ut precaturi mentem simul cum oculis ad Deum dirigere discant.
Paralytico, priusquam sanitatem concederet, peccata dimisit, ut, quia
propter peccata in morbum inciderat, submota causa cessaret effectus. Ex quo
sane datur intelligi ęgritudinem quandoque delicti poenam esse. Quod si per
poenitentiam et confessionem deletum fuerit, reliquum est, ut ęger
conualescat. Itaque semper curandum, ut ante animę nostrę remedia adhibeat
sacerdos quam corpori medicus, ut etiam, si alia de causa quam ob delictum
male affecti fuerimus et morbus curari nequiuerit, magis securi uitę huius
finem expectemus. Ne mors quidem grauis erit uitam meliorem sperantibus.
Morbo autem liberatis magnopere cauendum est, ne ueluti canes ad uomitum
reuertamur. Ait enim: Ecce sanus factus es; iam noli amplius peccare, ne
deterius tibi aliquid contingat. Aequum quippe est, ut, qui accepto
sanitatis beneficio rursum delinquit, grauius puniatur.
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
|