13. ad Gilibertum Grineum, poetam eximium, pro magnifico Vrsato Iustiniano responsio
Nobilium decus o uatum, celeberrime uates,
Grineu, Musarum rector, alumne, pater.
Cuius honoratae uolitant monumenta Camoenae
Iam super Hesperias Mygdoniasque domos;
Nomen erit cuius mansurum semper in aeuum,
Destituent cuius saecula nulla sophos.
Carmina misisti mihi quae dulcissima nuper,
Legimus: haec animo grata fuere meo.
Pro quibus innumeras grates tibi non ego solus
Debeo: debebit Iustiniana domus.
Haec mihi perpetui gratissima muneris instar
Semper erunt medio condita nempe sinu.
Non quia cuncta uelim de me mihi credere, quae tu
Concinis, ast illo sed quod ab ore fluunt,
Quo resonante lyra lapides mitescere possent,
Posses montiuagas sollicitare feras.
Felix o totiens cui di tribuere sonoro
Carmine terrigenas tollere ad astra uiros.
Cunctarum cedant rerum diademata solis
Carminibus, semper carmina sola manent.