15. ad amicam crudelem Nicolae Cippici
Lydia cara, tui tandem miserere Nicolae,
Qui nimium pro te nocte dieque gemit;
Qui totiens in amore mori uoluisse fatetur,
Sed sine consensu non potuisse tuo.
Aspice pallenti languentia membra colore,
Vt miser absumpto corpore tardus eat;
Vt tua forma sibi graciles tenuauerit artus,
Vsserit ut miserum flama flamma corusca iecur,
Qualiter aduertas aduersos oculos in fronte reduxit,
Lapsus in extrema conditione miser.
Saxea, dura, ferox, crudelior aequore saeuo,
An tibi magnificum mors sua munus erit?
Quandoquidem cupias iuuenili caede laudari lauari,
Improba, quid cessas: utere sorte tua.
Si sua uita tibi, felix o Lydia, sordet,
Trade neci: ingrato mors in amore bona est.