33. in laudem Aloysii Capelli, praetoris Spalatensium dignissimi
Parcite caelestes, non solum curia diuos
Vestra tenet: Veneta sunt et in urbe dei.
Credimus ex diuis Venetum constare senatum,
Credibile est Venetum numen habere decus.
Iustitiam si quaeris, habet; pietate meretur
A dominis mundi principibusque coli.
Nobilis excedit dominae fastigia Romae,
Adiciens titulis regna beata nouis.
Iam Rhodanum uincit, Gangem superabit et Indum;
Iam Scythicus Tanais sub sua iura fluet.
Credere quis posset tam magni cura senatus
Quod sumus, o nullo tempore notus amor.
Cura sumus quarum subter molimina rerum,
Nostra uident Veneti commoda cuncta patres.
Gaudeat o felix Spalatum Spalatinaque turba:
Caesaribus nostris maxima cura sumus.
Plurima quid dicam praetorum nomina, quanta
Felici auspicio missa fuere tibi!
Venisti nobis, celeberrime Dandule, post te
Bernardi fulsit gloria Hieronymi.
O bene prouisum, dignus successor ut illis
Missus adest, cuius transilit astra decus.
Cuius ubique fauor nitida crebescere fama
Cernitur, immensus conciliatur honos.
Felix, o nimium felix Aloysius, ecce
Iura tuis populis, urbs Spalatina, dabit.
Iam secura potes dormire sub auspice tali:
Nil tibi defuerit, reddito uota deis!
Diues eris rerum cunctarum, bella recedent
Impia, iucunda stat tibi pace frui.
Iurgia nulla forum, nullas disrumpere leges
Sentiet: aequa suum libra rependet onus.
Libera quaeque domus, nullis obnoxia furtis
Viuet. Adulter erit si quis, acerba luet.
Nulla erit incerti lasciua licentia uulgi:
Supprimet affectus poena tremenda malos.
Praemia laudatae fuerint si maxima uitae
In pretio, surgent nunc magis atque magis.
Ferrea cessistis, uenerunt aurea nobis
Saecula, multiplici laude canenda mihi.
Dum modo patricium decus, o ueneranda Capellae
Gloria, sufficit dicere Musa rudis.
Hanc tibi perpetuo Natalis munere donat;
Parua sit an grandis, seruiet usque tibi.