43. Britio Albinouano
Cur mea Musa silet, iuuenum doctissime Briti,
Versibus excultis, Albinouane, petis.
Ipse licet taceam, poteris cognoscere quare
Elinguis facta est Musa repente mihi.
Accipe pauca tamen, tua me ne gratia forsan
Obliti culpet carminis esse reum.
Otia carmen amat. Fuerant haec otia nobis,
Currebam quando liberiore rota.
Solus eram, soli fuerant satis omnia quaeque;
Nil nisi uas simplex panis et unda foret.
Nunc alia est ratio, Briti carissime: plures
Circumeunt curae distrahimurque magis.
Hinc ancilla petit, famulus uult inde, subintrant
Nuctricum expensae continuusque labor.
Vxor, ab Eois quicquid rate transuehit oris
Mercator, uellet ponere in articulis.
Viderit haec uestem, si qua est hyacinthina, dicit:
"Dos emat hanc saltem, non inhonesta mihi!"
Stat inaratus ager tenuis uindemia supra est,
Hoc opus est, poscit iam sibi uterque puer.
Maeonidem si quis perfecerit hisque Maronem,
Vergilius mutus, mutus Homerus erit.