Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
50. de fide Modonei populi erga dominium Venetum
Non tot in Actiaco numerauit rostra tumultu Nereus, ex imis sollicitatus aquis: Non Agamemnoniae tot conflauere Mycenae Vela, Phrygas pateret cum grauis ira nurus; Itala non tellus, non Persia protulit horrens Belligeratorum tot fera corda uirum. Quis tot in Haemoniis uidit tentoria campis Cum tremefacta suas Roma timeret opes, Quot centum uenere rates, quot in agmina Turcae Conuenere feri praecipitata manu. Quo melius tibi, sancta Fides, pia thura darentur Esset et hospitibus dignior ara tuis. Gens Modonea tuum melius quo numen adoret Et ferat ante tuos munera grata focos. Haec circumsessos armato milite muros Vt uidet intrepida mente, uirilis agit. "Nunc opus est dextra, socii; nunc pectoris ardor, Emineat uestri nobilitandus honos. Arma parate: graues circumstant undique turmae; Classis en ab alto gurgite saeua uenit. Barbarus haud aliter truculentus obambulat hinc nos, Inde petit muros, quaeritat inde gradum. Martius occluso lupus instat ut omnis ouili Rostra cruentauit si stimulante fame. Et licet horrificus Caesar terraque marique Sit prope: terrificas spernite quaeso minas. Robora magnanimae spernant insignia laudis Cuncta, dat aeternum mors generosa decus. Tempus adest fidei monstrandae clara per aeuum Praemia, pro dominis quos decet esse suis. Tempus adest fidam quo te non sola Saguntos Iactabis: meritum tale duabus erit. Stat dare pro Venetis diuo duce et auspice Marco Vxores, uitam, pignora, tecta, solum." Dixit et exustis cara cum coniuge natis Omnia fert rapidis conicienda rogis. Res mira et nullos umquam moritura per annos, Indiga Maeonio carmine tanta fides. Opposuere uiri pugnantia pectora Turcis, Sit quasi pro dominis mors inacerba suis. Tunc Mahumetanae ceciderunt corpora gentis Obuia pectoribus quot coiere suis. Hic gemitus, graue murmur erat, suspiria, luctus; Hic dolor, hic tetricae tristis imago necis. Quocumque aspiceres, duro sub Marte cadebant; Omnia liuentis plena cruoris erant. Tanta fuit strages, quod nec manus unde ferire, Nec ubi possit habet sistere planta pedem. Rubra coloratas uoluebat riuus in undas Sanguineus mixtis busta cadaueribus. Hostibus at postquam cessit uictoria, Caesar Dixit: "Honoratae gens erat ista necis. Inclita gens erat haec, meritis cumulanda beatis, Perpetuas si non praeposuisset opes. Felix, o nimium felix Modoneia pubes, Vela feret donec Graecia, semper eris. Dicet, ad Aegaeas si quis rate tenderit undas: Haec nimium Venetis terra fidelis erat."
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.