Congestae quid opes, quid summa potentia prodest
Tandem ad Leteas nudis migrantibus undas?
Ex tantis opibus minimus non restat obellus,
Quem uult ipse Caron traiecto flumine naulum.
Nil graue ad infernas, Plutonia regna, tenebras
Aut mortale potest descendere: pondera rerum
Abiiciat, uirtute tamen ne nudus aberret,
Excolat hic animum, manet haec post funera uirtus
Nec furiis unquam Stigiis excluditur Orco.
Creditis, o proceres, quis pridem opulentia cristas
Erigit et caelsa ceruice tumentibus, ipsos
Applaudens caelum reddat post fata beatos?
Mors inopes regesque rapit discrimine nullo,
Incertum an Cresus an contemptissimus Irus
Extiterit, similis cunctorum est forma sepultis.
Illic diuiciis non est locus, optimus ille est
Qui fuerit uirtutis amans et pascitur ipsa:
Iudicis hic Minois laeta ad subsellia scandet
Fortunis animo quisquis non utitur aequo.
Cui larga Deus ipse manu dedit esse beatum,
At se supra homines expandit numinis instar -
Nam stultorum animos congesta pecunia tollit -
Hunc praestat Nomadum plaustris errasse Schytarum

Previous page

Next page